Uykum Geldi Şiiri - Sevinç İnce

Ellerimde tohumlar, çiçeklere ait
Tatmadığım tatları bırakmak zamanı
Kayboluyor sesim
Duyulmuyor sana feryatlarım
Karşı tepelerden bakıyor rüzgârgülleri
Kırlangıçlar geçiyor güneşin ellerinden
Gece çökmüş köpüklü dalgalarıma
Çakıl taşlarıma,
Sisten kayıklarla görünmeyen diyarlara doğru
Yolculuk zamanıymış
Kumdan kalene süs olmak
Kaydırılan bir taş olmak isterken ellerinde,
Bir çocuğun beş taşıyken
Başucunda olacakmış bir taş
Uyuma zamanı gelmiş tüm zamanlara
Sisten kayıklarla görünmeyen diyarlara doğru
Yolculuk zamanıymış
Ağır ağır sesler uzaklaşıyor
Anlamsız bir uğultu gibi,
Düş kurup kaçmak mümkün değil
Uykum geliyor,
Çok uykum var ey yârim!
Tut ellerimi uyumak istemiyorum.
Yaşamları seyredip bir kenardan
Sessizce dinlerken
Yeni bir hayatın
Suya değerken ayağı
Açıp ta ellerini kucaklarken yaşamı
Senin elveda deyip tüm tatlara
Gitme zamanın gelmiş meğer
Kuytularda boğulur gibi çığlıkları
Kaybolmuş umutların,
Bir sis çökmüş umutlarıma
Sesler uzaklaşıyor ağır ağır
Sana uyumaksa gelecek
Korkmuyorum uyuyacak gözlerim
Uykum geldi ey yârim!