Uykum Şiiri - Ahmet Ziya Pektaş

Göz kapaklarım bana ihanet ediyor.
Bitirmek istiyor, oynadığı rolü.
Dudaklarım açılıp kapanıyor,
Esniyor insafsızca.
Arkadaşım uyku,
Seninle sohbet edemem şimdi.
Ne olur git başımdan.
Akşamleyin buyur gel.
Senin de işin hep ters gider.
Gündüz gelip, gece gidersin.
Bir gün de vakitli gelsen.
Niçin akranlarına benzemezsin.
Bir gün sana küseceğim,
Arkadaşlığımı keseceğim.