Uykuluk Şiiri - Yusuf Işık 3

uyku

Koca şehirler kederinden
Her gün ölüp dururken
Elini vicdanına koyup
Gözucuyla da olsa
İçini yoklamadın mı hiç

Öldükleriyle kalanlar
Gökten zembille inen
Aflardan mı yoksa
Barış adı verilen
Yedisi bile çıkmayan
Aymazlıklardan mı öldüler

Zelzelenin öfkesi bitmeden
Sırasını bekleyip duran
Kızamık yerine
Dere yataklarında ki
Yumuşak yataklarında öldüler de
Yine de gıkları çıkmadı
Hani elin hep yüreğindeydi
Bir kez olsun acımadı mı

Derin mi derin ve dahi sağır
Humması yıllardır bitmeyen
Uykularına kanmayan
Yetimliklerini de kadere bağlayan
Bu insanların öfkesinden
Hiç mi korkmadın
Utanman arlanman da mı yok?.25.3.23