Uykulu Gözler Şiiri - Harun Keleş

Yine uykulu gozlerle
gunesin dogmasini bekliyorum
biliyorumki gunes dogacak
ve yine guzelbir sabaha merhaba diyecegim
butun dertlerimi bir kenara atip
sanki mutlu bir insanmiscasina
selam diyecegim esime dostuma
kimseye soylemeyecegim
sensiz kahroldugumu kimse bilmeyecek
sensiz neler yasadigimi
nebilecekler gunduz gulup gece agladigimi
ne bilsinler benim dunyamin da'sen oldugunu
sensiz dunyamin sondugunu hayaller icinde
kendi goz yasimda boguldugumu
bogulaninda sadece ben oldugumu
bilmesinler bu harun da'niye boyle
demesinler beni gorupte uzulmesinler...