Uykularinda Şiiri - Gassan Satar

Uykumun bir yerinde uyaniyorum
Aklimda seni anip
Anislarimda buyutecegim gulumsemelerle
Yeniden duslere dalmak var

Bugun seni dusunmelere kanmadi yuregim ya
Uykularima tasidim seni

Sozcukleri dolastirdim ismini sakladigim yerde
Buyutum kendimi sende
Seni kendimde

Fotografina bakiyorum ara ara
Sen misin bu duygularina dokundugum diye
Hic tanimadigin biri oluyorsun
Sonra aslinda hep bildigim
Hep aradigim

Aska cok var ya
Neden icimdesin bu kadar
Aski cok yasadim ya
Neden bir baska bu urpertiler

Derinlere dalmak var seninle
Ruhumun en derinine
Cekip derin solugumu
Doldurup seni solugumun icine

Gulumsuyorum ya butun sorgularimin icinde
Gulumsememde dokunan seni bildigim icin
Sende kendime dokundugum icin

Yakinligina akil erdiremiyorum bir turlu
Tanimadigim uzakliklardan
Bilmedigim ruzgarlardan
Tanidik bir koku tasiyorsun avuclarima

Simdi siirimin ilk satirina yaziyorum ismini
Ikinci satira ne yazacagimi bilmeden
Oyle bekliyor kalemim
Yuregimden akacak sozcukleri