Uykular Şiiri - Nisa Pişkin

Çehremi saran uykular
Benimle ne derdiniz var
Uykular ve kâbuslar
Kafamın içi ve operalar

Sessiz bir tını kulaklarımda
Yokluğun filizleri dudaklarımda
Duvarların kokusu burnumda
Ölümün yaşantısı ruhumda

Kim bilir kaç rüya hatırlattı
Kim bilir kaç kâbus sabahlattı
Peşimde dolanan yabancıları
Korkulu gözleri kim anlattı

Kabus ve rüyalarda
Yok olan gözler eller ve dudaklarda
Yabancı bir tanıdık sessiz sedasız bekler kapıda
Kabusları gelir unutturur kapı başında

Korkarken elini uzatan bir doktor misali
Sorgularken bu gizliliği
Ellerimi tutar elleri hiç yok sesi
Tuttuğum güncede geçer betimlemesi

Bir ışık süzer pencereden içeri
Perdeyi delerken ışık süzmeleri
Uyanır sabahımın bülbülleri
Su arar gibi arar gözlerim güneşi

Biter yolculuk
Artık ermişimdir sabaha
Sessiz sedasız akşamlarım
Erer gürültü sabaha
...