Kapanırken yavaşça göz kapakların,
Benliğin terk edip giderken aklını,
Kuytu bir yerdesindir.Açtığın kapı,
En yakın şehridir kaçak uykuların.
Bir rüyâ belki,ayrılık kadar uzun,
Belki bir mahşerin tam ortasındasın,
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
