Uykudaydım Şiiri - İsmail Akyüz

Karanlıktı henüz sabaha daha vardı
koridorda bir lamba gibi yanıyordum
kapının önünde delirircesine korkuyordum
kendimi dışarı atmak istiyordum
kaçıp kurtulmak istiyordum
amansızca peşimdeydi ecel kaçkını bir düş
ellerim bende değildi ayaklarımsa kesikti
kanlar akıyordu eşiğe sürünen dizlerimden
anahtar kilidin içindeydi korkuya esirdi
ittim omuzladım aklım başımda değildi
kırarcasına zorladım zorladıkça kapı aralanıyordu
uykudaydım korkuyordum usulca tükeniyordum
kapıyı dışarıdan açan görünmeyen bir eldi
güçlüydü karşı konulmazdı sanki bir büyü idi
milim milim içime giriyordu usulca tükeniyordum
korkunun gözleriydi cehennemin kor ateşiydi
bağıramadım boğuldum son nefesimdi
korunmasızdım savunmasızdım
uykudaydım korkuyordum
korkudan uyandım