Sana
Ellerimle büyüttüğüm
Canlı çiçeklerle geliyorum.
Lütfen
Nefes al ver
Uykudaki çiçeğim.
Sana attığım her adım
Upuzun hasret.
Dökülen yapraklarla konuşuyorum
İçime içime doluyor sonbahar.
Ufak ufak yağmur çiseliyor.
Gökyüzü ne kadar ağıt dolsa da
Benim kadar ağlamış olamaz.
Sana bu defa
Uyku çiçeğimle geliyorum.
Uykudaki çiçeğim
Beraber uyanıp
Beraber uyusak.
Şu yeraltı denilen şehrin
Bir kapısı
Bir penceresi olsaydı.
Hasretini omuzlarıma yüklenip
Eve dönmek
Can vermek.
Uykudaki çiçeğim
Bir kuş olup omuzlarında yürüsem.
Kayıt Tarihi : 22.11.2020 21:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevgi Gül İlkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/11/22/uykudaki-cicegim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!