Dokundum ellerine uzaklık kadar soğuk
Baktım gözleri bomboş
Teninden usulca çekilmişti ruhu
Dudakları çöl, çatlamış, kupkuru
Sızlayamıyor bile burun direkleri...
Saçları, saçlarının rengi bu değildi
Kirpiği tonlarca ağırlıktayken
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
