Uykuda Ölüm Şiiri - Mesut Akşin

Dokundum ellerine uzaklık kadar soğuk
Baktım gözleri bomboş
Teninden usulca çekilmişti ruhu
Dudakları çöl, çatlamış, kupkuru
Sızlayamıyor bile burun direkleri...
Saçları, saçlarının rengi bu değildi
Kirpiği tonlarca ağırlıktayken
Kuş gibi hafifti bedeni
Boğazı arapsaçı,kördüğüm
İşlemiş iliğine kadar
Uykusunda gelen ölüm
Herkes gibi son nefesiyle de vedalaşamadan
Terk etti
Arkasına bakamadan çekip gitti.