Uykum kesik nefes bölünür
Sen uykuda ben nöbette
Hayallerde umutsuz gözlerde
Masumlarda çaresiz pişmanlıklarda
Beklemezse de bekler
İstemezse de ben isterim
Üstüm başım zehir; efkar
İzmaritim yanık
İçim titrer ayaz kesiği soğuklarda
Uyu masum çocuk uyu
Sıcak yatağında rüyalarda
Gördüklerimi anlatamam sana
Uyanma isterim kal ütopyanda
Gece nöbette ben o ise uykuda
Sakin; zifiri, sessiz karanlıkta
Ağlayamam uyanırsın
Damarlarımda kanım dingin bu ara
Ölürcesine çektim nefesimle
Aldım karışılmamış başka tende
Ari; saf, sabun kokunu
Ellerinin dokunduğu her cana
Anlamlar benden
Özgürlüğüne kelepçelemişim ruhumu
Kaybettim
Nöbetlerime yaslanıyorum
Gezegenim yalnız tek başına
Asılmış bir kurban gibi
Bağlanmış ayağından
Tutturulmuş iğne ucuylan
Gözüm uzaklarda
Uzaklara
Ayakta dalıyor rüyalara
Kayıt Tarihi : 13.3.2021 04:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!