Uykuda Bir Çığlık - Garib Çoban

Uykuda Bir Çığlık - Garib Çoban

Söylenecek o kadar çok şey var ki; nereden başlamalıyım söze bilmiyorum.
Yıllarımın geçtiği şu dünya sokaklarında ne çok şey katmış bana öyle.
Dünya bir cilve yeridir.
İki kaşın haresinden daha yakın, yaratanın giydirdiği gönül.
Acıyla dokunulan her hayatın sevinci var oysa.
Mesafe olmadan gizem olmaz.
Bir aminin nefesinin gölgesinde, hedefi olmayan yolcularız bizler.

Gizemin bozulması her şeyi eğlenebilir ve tüketilebilir kılar.
Surette bu alem senindir, hakayık dem dem cümle sensin.
Herkesin a, b, c bilmeden adım attığı o kiminin huzur bulduğu yer olur.
Kimsesizler mezarlığı d/okunduğu hayatların güzelliği için.
Başarıya ve performansa odaklı çalışan, yorgun, depresif özne kendinden bıkmıştır!..
Bir aminin nefesinin gölgesinde, hedefi olmayan yolcularız bizler.

Ve biz ne hale geldik böyle.
İnsan kendinden yorulmuş, kendinden ve kendiyle savaştan bitkin düşmüştür!..
Kendinden çıkmayı, dışarıda olmayı, kendini bırakıp sevgiyle öteki'ne.
Dünya'ya açılmayı beceremez, saplantılı bir biçimde kendine
odaklanır.
Ayakta ölmeli insan karşılıksız sevdası için, vatanımın dağlarındaki şehitler gibi.
Ve bu arayış olarak kendinin içinin oyulmasına.
Bir aminin nefesinin gölgesinde, hedefi olmayan yolcularız bizler.

Sen yaralıydın şimdi yaralarını iyileşiyor.
Ve boşalmasına yol açar arayışının.
Ben miydin o bilmiyorum.
Seninle çok sebebim var, dizelerim beni aşıyor, duygularım beni t/aşıyor.
Farenin çemberde dönmesi misali, sürekli Kendi etrafında dönen özne, sonunda tükenecektir.
Acı her zaman gözyaşlarında değil.
Bazen gülümsemelerde de vardır.
Bir aminin nefesinin gölgesinde, hedefi olmayan yolcularız bizler.

Bir cenazedeki çocuğun gözyaşlarında, belki de acıyı sevdim, iyi ki sevdim.
O acının kattığı güzellikler varsa sonunda her cümlem iyi ki.
Aylar oldu uğurlayamadım seni. Biraz sevinç, biraz gözyaşı beliriyor yüreğimde.
Ama her şeye rağmen yüreğimden veda ediyorum sana bugün.
Bir aminin nefesinin gölgesinde, hedefi olmayan yolcularız bizler.

Mevsimin rengarenk sararan ağaç tarhları.
Dökülen o kadar gözyaşı vardı o kabirtaşlarında.
Her şeye rağmen her yeni günüm umut doluydu o nazlı nazlı süzülen Ayyıldızın gölgesinden yansımakta içeriye vatan sevgisi.
Yaşadığım acıyla savaştım vatansız suretler arasında her gün.
Neden buradasın, neden her şeye rağmen devam eden bir kalbin var dediklerinde gözyaşı süzülürdü yanaklarıma.
Bir aminin nefesinin gölgesinde, hedefi olmayan yolcularız bizler.

Aklımla değil, kalbimle sendeydim gölge oyunları arasında.
Şaşılası çılgın o kalp olmasaydı ben bugün ben olabilir miydim?..
Özeldin benim için.
Çünkü birbirini izlemekte olan hikâyem var sende.
Kimselerin bilmediği sevincim, gözyaşım, hüznüm, umutlarım var sende.
Kimin soluğudur şems vakti şehitlikte beni okşamaya gelen?..
Bir aminin nefesinin gölgesinde, hedefi olmayan yolcularız bizler.

Acı bir tebessümle veda ediyorum sana.
Hoşça kal, hoşça kal hikâyemin en güzel yanı hikâyem.
Şimdi en kuytu köşelerde sonbahar yaprakları gibi dualarım.
Ekinler biçilmekte, bahçeler, ağaçlar toplanmakta.
Ve sonra, yaşlanmış bir suyun şarkısına eşlik eder gökyüzündeki bulutlar.
Ta orada, eğilir birinin sıcak alnı.
Bir aminin nefesinin gölgesinde, hedefi olmayan yolcularız bizler.
(Y.ed - Hiçten Başıboş bir yolculuğa Notlar Deniyor Cümlemize Albümü)