Uykucu Uyan Şiiri - Alaaddin Emre

kutla kendini
esneyişinle
yerleşip yatağına
algısız buluyorsun sabahı

banaysa durmadan kanayan
hüzündür yakışan bir başına
mirastır
devraldığım geceden
geceye
yalnızlık
dışarı uğruyor soluğum
sana doğru esiyor rüzgâr
bekle
çentikli ağaç altında

denklikli cinnetlerimiz yinelensin
aylak ellerime konunca ellerin
kuşlar dökülünce
vuruşkan olunca yüzün
yüzüme düşsün
anlam
sudadır
sudur
ele verici

sen kına dur sevimi
önleyici sesler çıkar
bu günden yarına
savsamaz gözlerim
yüzüne yerleşik
dalgınım senden
gelip
gidip gelip
tekdüze cinayetler işliyorum
parasız yatılı

şimdiye dek hiçbir otopside
karşılaşmamıştın değil mi
sırrı dökülmüş bir yürekle

baş eğdim şevkime
asi aklımın yarısı bendeyse
yarısı sende