Uykucu Şiiri - Zeki Çelik

Sabah gün doğuşu uyarmaz onu,
Kaldırsak ta, kavga, niza sonucu,
İbretlik duyguyla anlattım bunu,
Ayak üstü uyur, bizim uykucu.

Gözleri fal taşı gibi açılmaz,
Bazen pişirdiği, yenmez, içilmez,
Başarılı diye asla seçilmez,
koltukta da uyur, bizim uykucu.

Gaflete daldıkça olmaz geliri,
Sigarada içer, artar gideri,
Fırsatta biliyor, var minderleri,
Sandalyede uyur, bizim uykucu.

Sakın ona bir şey emanet etme,
Misafir gidersen, habersiz gitme,
Alınıyor fazla, bu yönde çatma,
Öğleye kadar da uyur uykucu.

Zeki uyarmaktan bıktı usandı,
Geç kaldığında da, oda utandı,
Gece uyumazdı, güne yayandı,
Kestiremiyor ki bizim uykucu.

25-2-2020