I
Kasvetli bir gecede, uykumun ortasında
-Ruhum matem tutarken ayrılığın yasında-
Kulağımda çınlayan bir ses duydum aniden,
Doğruldum birdenbire yattığım kuytu yerden.
Tepeden tırnağa dek, hücre hücre irkildim,
Yatağımda bir zaman hareketsiz dikildim.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
yine kutluyorum.okuduğum her şiiriniz gerçekten şiir..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta