Uyku Vakti Şiiri - Okay Karabiber

Bunu sana gecenin bi köründe
kimsenin olmadığı ıssız bir sokaktan yazıyorum.
İçim ha geçti ha geçecek
Kafamın İçin Mihriban türküsü çalıyor
Sarı saçlarına deli gönlümü bağlamışım diyorum
Ayaklarım eve gitmek istemiyor
Araftayım sanki
Sırtımı dayadım henüz sönmemiş sokak lambasına.
Dedim ya içim ha geçti ha geçecek…
Sokak lambasına vuran bir sivri sineğin çığlığını duyunca kendime geldim.
Gündüzün haberi olur mu bilmem bu gece olanlardan.
Acaba diyorum kerahat vaktinde uyuduğundan mıdır bu sarhoşluğum.

Ben üzgünüm diyemiyorum
Yorgunum diyorum
Kalbim yorulmuş
Deli sorular dolanıyor beynimin içinde
Hani sormuştu ya İbrahim peygamber benim rabbim kim ?
Nemrut un rabbi kim ?
Bende soruyorum sana benim ruhumun sahibi olan kim ?

Düşünmekten içim geçmiş
Ama tek başımayım ne yapayım.
Uyanmam gerek.
Kim atacak şimdi yüzüme tokadı
Kim tutacak elimden de başımı göğe kaldıracak
Yada sen mi tutacaksın elimden de yüreğine sokacaksın
Hayır hayır
Ben kaybolup giden şeyleri sevmem demem mi gerekiyor.

O zaman ben seni sevmiyorum
Ruhunu seviyorum
Tenini toprağa
Ruhunu ruhuma gömüyorum
Ben sende kendimi buldum

Canım acıyor bu sokakta
Canım bile bana acıyor
Ama hak ettik
Bir kalbin yapabileceğinin haddinden fazlasını İstedik

Hadi uyuyalım , insan uyuyunca biraz unutur dimi