Uyku tutmadı Şiiri - Serhat Fidan

Uyku tutmadı

Sen gittin
Ama
Gittiğini sandın
Sen hep bendesin ki sevgilim
Ben seni yüreğimden çıkardığım gün
Ancak o zaman gidersin benden
Sensizim
Bir garip biçareyim
Sessizlikle üşüyorum
Seni versinler bana
Sarsın beni toprak sar beni sevgilim sar…

Gecenin kollarındayım
Ne gündüzleri uyuyabiliyorum ne de
Geceleri uyumayı becere biliyorum

Kaç zamandır hüzünlerdeyim
Bir türlü uyku tutmuyor be
Seni seviyorum işte
Sen sol yanım da olmasan
Bu Geceyi uykulu geçirirdim
Unuttum dedim
Kendimi kandırmışım
Bak sana gözlerim yaşlandı
Açılmak bile istemiyorlar gözümü kapalı yazıyorum sana bu mektubu
Harfler birbirine karışıyor gene
Bak sana kirpiklerimin arasında
İnce bir sızı damlıyor deftere
Her şey darmaduman oldu
Tıpkı ben gibi
Sözde bu gece güzel olacaktı

Serhat fidan
05.25