Uyku Tutmadı Şiiri - Engin Köykolu

Yine uyku tutmadı bu gece
Gözlerim muşmula mahmurluğunda
Uykuyla köşe kapmaca oynar gibiyim
Zihnimde salınan kayıkların demirleri kırılmış
Kimi karaya vurmuş kimi deryada kaybolmuş
Dalgaların pençesindeyim
Ganimete konmuş gibi koydum başımı yastığa
Çok uzun süremedi bir çığlık gibi fışkırdı terim
Uzaklarda olanları düşündüm
Yakınımdaki uzakları düşündüm
Düştüğüm tuzakları düşündüm
Acımtırak oldu kızıllaşan gözlerim
Ilık bir nefese ihtiyaç hissetim
Sol yanıma baktım yok sağ yanıma baktım yok
Bir bardak soğuk su içtim hayallerin üzerine
Tok bir sesle mırıldayan saate takıldı gözüm
Zamanı düşündüm
Geceye baktım el salladım oralı olmadı
Ne var kararıp durmasan böyle sessiz kalmasan dedim
Duymadı
Dinledim yalnızlığımı acıklı bir şarkı dinlermiş gibi
Garip sesler homurdandı kulaklarımda
Bozuk bir sokak lambasının göz kırpışına baktım
Bozuktu ama donuk değildi diğerleri gibi
Bozukları düşündüm donukları düşündüm
Dönekleri düşündüm
Gözlerimi kıstım uzayıp kısalan ışık huzmeleriyle oynaştım
Kaldırımda yatan sokak kedisini seyrettim
Kendimi ev kedisi gibi hissettim
Zonklayan beynimin feryadına kulak verdim
Tekrar denedim uyumayı
Uykuyu düşündüm uyuyanları düşündüm
Uyanıkları düşündüm
Koyunları düşündüm olmadı
Bu gece yine uykusuzum
Sabahın şavkıyla bayılırım belki
Kendi içimdeki karanlığa gömülürüm
Ölü gibi uyurum, kim bilir beklide ölürüm
Sonumu düşündüm
Konumu düşündüm
Acaba
Farkında olmadan onu mu düşündüm?
Yine uyku tutmadı bu gece…