Kalem adını kalbime yazıyor
Sanki yanına evim kazılıyor
Çatısız, penceresiz, güneşsizim
Çiçekli günlerimiz tek servetim
Yokluğun aklıma savaş açıyor
Sağduyuya hep saç baş yolduruyor
Ne sağ ne ölü, canlı cenazeyim
Can kenarında kaldım, araftayım
Kirpiklerim siluetin çiziyor
Yüzüme hüznün gölgesi vuruyor
Duman duman özümdeki yangınım
Denize düşünce daha da yandım
Ah, beni en çok da su aldatıyor
Yağmur değil de kıvılcım yağıyor
Hasret çeliğe işliyor saçlarım
Ah benim yaslı külüm, dermansızım
Kelam gönüle laf anlatamıyor
Umutsuz umutla avunulmuyor
Karaya vurdum kıyılarındayım
Sensiz günlerimin çıkmazındayım...
Sevgi Gül İlkan
Kayıt Tarihi : 28.11.2024 20:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!