Bir ben uyumadım
El uykuda,çocuklar uykuda
Ve sen bensiz uykuda,yaşarken mutsuz
Bir ben yalnız ve uykusuz
Kaç gece kaç gündüz ve sensiz
Gözü açık gönlü hicranla dolu,umutsuz
Bir ben yalnız uykusuz
Tabiat uyur,kuşlar uyur,sevdasız zamandan
Bende uyusam sıcaklığın ile eğer
Uykusuzluklar yakıp dağıtmazdı,kısacık kestirmelerin ardından
Hissedilen, gülden ten bir o kadar uzakta olmasaydı meğer
Nasıl ki gündüzleri yaşamdan bir parça
Kapat gözlerini dursun hayat,aleme inat
İşte geceleri uykunda ölüme gebe
Gece yalnızlığında toprağa duyulan hasret,
ve Toprağa hasret kaldığın kadar ona yakınsın
Senin sevdiğin toprak olsun
Mehmet Ali SüzenKayıt Tarihi : 17.2.2005 15:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Ali Süzen](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/02/17/uyku-senden-ayri-olum-bana.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!