Toynakları kırık atların üzüntüsü vardı bende
Korkunç, insansaldı hem de..
Mızrakları aldırmadan-dörtnala koştum yılgınların arasında.
Bir insan parmağıydı çelme takan
Tepetaklak düştü-döküldü taşıdığım yengiler.
Kuyrukları tuğ yapılan beygirlerin hırsı taşıyan akılsız beynim!
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta