Toynakları kırık atların üzüntüsü vardı bende
Korkunç, insansaldı hem de..
Mızrakları aldırmadan-dörtnala koştum yılgınların arasında.
Bir insan parmağıydı çelme takan
Tepetaklak düştü-döküldü taşıdığım yengiler.
Kuyrukları tuğ yapılan beygirlerin hırsı taşıyan akılsız beynim!
Savaşta tul atlara/fedailere binmek de akılsızlıktır..
Güçlünün güçsüzü ezdiği daimi
Zahiri uyku mahmurluğu,
Zehir zemberek..
Susturulmuş hakkın isyanları
Ahşap merdivenlerin altında asılı unutulmuş.
Kayıt Tarihi : 29.2.2020 22:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!