Bu kaçıncı yenilişin güneşe
Kaçıncı küllenişi yapraklarının
Çürümüş yorganını üzerine atıp
Bu kaçıncı inzivaya çekilişin?
Kaçtır ölüm uykularından uyandın
Sabrın doruğuna gömülüp
Gözyaşlarını biriktirdin kendinde.
Üzerine yağan karları yırtıp
Yapraklarını dizdin tek heceye.
Saksıdaki uyku çiçeğim biriciğim
Yine karşı çıktın kurallara.
Yapraklar dökülürken dalından
Sen yine hazanda yeşerdin.
Beş yapraklı pembe düşlerle
Beşinci mevsimin hayalleriyle
Ayların tutuyorsun kulağından.
Ocakla başını derde sokup
Güneşi arıyorsun etrafında.
Sen hiç akıllanmaz mısın?
Bak yine üşüteceksin tenini.
Benim dikbaşlı sevgilim, asim
Sen kime çektin böyle
Kime bezendin kime benzedin? Ah!
Yüreğimin hastalığına yakalanmış
Göz pınarlarım dan kanıyorsun.
Kayıt Tarihi : 19.11.2013 22:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!