Uyku Arası Şiiri - Şair Çalakalem

Uykumun arasındaki ıslıktın
Çok zamandır dinlemediğim bir ninni gibi
Alıp götürmüştün beni uzaklara

Sigaramın yanan külüydün
Eskidendir alışkanlığım olan hayatımın anlamsızlığı gibi
Başı başka sonu farklı olan

Ayak seslerimin ürküttüğü
Ellerimin çaresizliğiydin
Kış akşamlarının bilinmezliğinde

İçimdeki beni anlayan zaman kavramları gibi
Ele avuca sığmayan bedeli ağır yaşam koşulu

Çığlımın sessiz haykırışı gibi
Midemdeki açlık hissi

Yaşadığım uzaklığın ardında asılı kalan
Boynu bükük sevişken çirkefliktin

Yaşam arasında gidip geliyordum ben sana
Duymak istediğim hilesiz bir güneş yansıması

Soğuğun siyah karanlığında uyanan
Acımasız sitem kalabalığı
Sen

Ki var eden sevgiyi
Yücelten

Aşılayan kan renginde bozma tuvalleri
Resmin sağ köşesine

Uçurum kenarlarındaki kimsesizlik üçlemesi
Yanağımdaki güvercin
Bir bakmışsın elim elinde

Sönmüş dağ kasırgaları
Susmuş yanardağ yağmurları

Hepsinin sureti başka
Kimsesizlik

Acıyı anımsatan bir çift söz kulağın pasında
Entarisi bol bir kadın eli nasırlı

Sen
Gecesine küskün alev tanesi
Günahın zerresi sevabın ışığında
Ve aydınlatan dünyamı selamsız sabahsız

‘Gecenin 3’ü yatsana artık’ diyiveren anne ağlaması
Mendilsiz sabaha yelken açan

Sırtına dayanan lodos hastalığı
Ne oluyor ulan burada
Kimin sessizliği bu sesime düşen

Odamın karanlığında solan dikensiz gül
Suyun berrak hali akan şu derya

Üfleyerek içtiğim her sevda
Artık canımı yakıyor

Artık
Özlemek istemiyorum

Artık
Hoşlanmak istemiyorum

Artık
Artık’sız yaşamak istiyorum