Almayı unutmuşum yanıma unutkanlığımı
Hatırlıyorum şimdi geçmiş alışkanlığımı
İçkiydi yiyip bitiren beni genç bedenimi
Ama hatıralarda kaldı hepsi
Uyku gerekli bedenimin içine
Ne beynime ne de ruhuma
Sadece yorgun hücrelerime
Ve bir de kapalı gözlerime
Ne ilaç ne de bir çare
İhtiyacım var sadece bir yare
Bedenim kıvranıyor bi çare
Aradığım yar şimdi nerede
Uyku gerekli ölürcesine
Yaşamak ama eşsizce
Ruhsuz hissiz hayvanca
İnsanlardan uzak inzivada
Tuğşah BilgeKayıt Tarihi : 7.10.2012 07:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tuğşah Bilge](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/10/07/uyku-aparati.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!