Beynimin süratli yollarında koşuyorum
İfademde bildiklerim kanıyor
Korkular iri gözlerle yaklaştıkça
İçimde ölülerim doğuyor
Uykulara daldıkça vücudum ağırlaşır
Dışarıda karakollarımı yoklar hırsızlar
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
BU SAATTE OKUDUM, TAM DA UYKUMUN AĞIR BASTIĞI BU SAATTE....VE ANLADIM Kİ ÇOK GÜZEL BİR ŞİİRMİŞ...
YÜREĞİNİZE SAĞLIK SN KIZILTAŞ
şiirin yıldönümüne denk gelerek okuyorum, harika bir şiir özellikle finailiniz harika, 'adı aşk' bunun... mutlu yıllar şiircik :)
Geri döner bulur beni
Sol tarafıma yapışır
Ölümün adı dudaklarımda
O da uykulara karışır
Güzel şiir okudum Elif hanım.Kutlarım sizi.
..
Bazı şeyler ölüm gibi gelir, bilirsin yinede yaşarsın.
Beğendim..finaldeki 'beni' fazla gibi.
Kutlarımmmmmmmmmmmmmmm.
..
en güzel öykü belki uykuda ölüm
güzeldi kutlarım...
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta