Beynimin süratli yollarında koşuyorum
İfademde bildiklerim kanıyor
Korkular iri gözlerle yaklaştıkça
İçimde ölülerim doğuyor
Uykulara daldıkça vücudum ağırlaşır
Dışarıda karakollarımı yoklar hırsızlar
Fırsatın en adi safhasında kekemem
Uzak yakınlardan bana dolaşır
Söze sır karışmayan yerler açılmaz
Fırlatmışım kendimi sessizliğime
Sisli bir hale atlayınca gerçeğim
Varlığım tüm boyutlarda şekillerle alaşır
Geri döner bulur beni
Sol tarafıma yapışır
Ölümün adı dudaklarımda
O da uykulara karışır
25.06.06
Elif KızıltaşKayıt Tarihi : 1.9.2006 23:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Elif Kızıltaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/09/01/uyku-70.jpg)
YÜREĞİNİZE SAĞLIK SN KIZILTAŞ
Sol tarafıma yapışır
Ölümün adı dudaklarımda
O da uykulara karışır
Güzel şiir okudum Elif hanım.Kutlarım sizi.
Bazı şeyler ölüm gibi gelir, bilirsin yinede yaşarsın.
Beğendim..finaldeki 'beni' fazla gibi.
Kutlarımmmmmmmmmmmmmmm.
..
güzeldi kutlarım...
TÜM YORUMLAR (5)