Uyku Şiiri - Kemal Varol Kiğılı

Kan uykularda sarılmalar
Telaşlı yolcular
Koşar adım aşılıyor kaldırımlar
Geceden kalanlara perde çekilir
Kırmızıdan yeşile dönen lambalarda
Usulcacık bir öpücük uğurlar
Kararsız
Eli cebinde
Bir işsizin güne başlamalarıdır
Peyniri poğaçada paylaşır
Vapurun güvertesinde
Martılar tanığıdır
Bardaktaki çay eşlik eder yürekteki sıcaklığa
Küçük hayal bahçesinde
Esnemeli çalışmasıdır mehmedin
Demlikteki çay ilk müşterisini ağırlar
Derin bir nefes sigaradan
Teninin kokusu hatırlanır
İstemsiz adımlarla çıkılırken babı-ali yokuşu
Gözleri mahmur öğrenciler
Uykuya özlemi hatırlatır
ölüme kardeş,duyguya uzak,rüyaya dost uykuyu
Kanter sarılmalarda
Zorunlu bir öğüne dönüşür sevişmeler
Beslemeyen doyuran bir öğün
Bir yandan fokurdayan nargile
Bir yandan köpüğü dağılan kahve
Bir yandan cansıkıcı haber başlıkları
Bir işsizin telaşsız bekleyişi
Nargilenin dumanladığı asma altında
Bir çay
Bir kahvede arar
Gecede tükenmeyen şarabın tadını
Kan uykuda
Unutulmaya mahkum, rüyadadır
Tenlerin kokusu