Uyku Şiiri - Bülent Öntaş

Anne ben uyuyorum
akrebi ve yelkovanı seyretmeyi unutacağım
kısa süre
her uyku ölüm değilmiş
anladım ki
tanrılar
uzun bir tatile çıkmış
melekler
senelik izinde
dünya dönüyormuş
ne acayip birşey değil mi hayat
ben üşüyorum
senden öğrendiğim İsmaili ağıtlar eşliğinde
ve sen bunun farkında değilsin hala
birden on dokuza kadar saydım içimden
uzandım soğuk bir taşa uzanır gibi
kapadım gözlerimi dünyaya
tanrılar yine tatilde ve melekler başucumda
dört dönüyor
akrep ısrarla yelkovanın peşinde

Bülent Öntaş
19.01.2024 - İstanbul