Uyku Şiiri - Salih Uzun

Beynimi yiyen bir gece vardı,
Birde senin yokluğunu dolduramadığım o boşluk.
Uyumak vardı derin ve zamansız, ama......
BU gecede, beyaz duvarlarıma baktıkça değişen,
Ağarlaşan göz kapaklarımda buğulu uzak diyarlar vardı.
Rahatsız sandalyemede öylece bakıyordum etrafa.
Görmüyordu şimdiyi gözlerim.
Olabilir ve olmuş, belki olur ve keşke olsalarla bakıyordu.
Bazen ben, bazen olmak istediğim, bazende olduğunu zannettiğim.
Yaşanmış bitmiş, hiç olmamış, yada olsaydı dediğim hikayelerle.
Ağarlaşan hareketlerle gözbebeklerim güneşin batışı gibi kayboluyordu yavaşça.
Hiç bilmediğim ve belki hiç bilmeyeceğim o an,
Artık yok düşüncelerim.
Kontrol edemediğim bir ben vardı artık.
Birde sabah olduğunda hatırlamak istediğim tatlı rüyalar.