Uyku Şiiri - Burhan Kırıcı

Gökyüzü berrak, içten, pazarlıksız...
Peygamber çiçeği gibi/
Hayata dair silindi bütün harfler
Kelimeler ve sözler/
Yalnızlık başak verdi,
Kokuyor yarpuz, durguna durdu
Elbak/
Örttü tülünü, son çırpınışı,
Titrek ateş böceği/
Memleketim ışıksız, aysız, yıldızsız...
Sönmüş isli kandil gibi/
Saza duran ağustos böceği
Çekti sükût örtüsünü/
Batmakta ufuğunda
gözümün feri siyahi kirpiklerimde/
Girdim revnaksız gecenin,
Dingin ve ardından buğu
koynuna/
Hafif esen rüzgar kuğu
Yürüyüşü yıkar ruhumu
boyuna/
Gecenin bağrından
Çöktü kesreti
Asude ela gözlere uyku