Üstünden tren geçmiş raylar gibi esneriz,
Göz pınarlarımıza indiği zaman uyku.
Ansızın gidiveren ölülere döneriz,
Tül kirpiklerimize bindiği zaman uyku.
O ebedi uykunun remzidir bu uykular,
Bir cesetten yayılır gibi gelir kokular,
Neşeyle uyanılır biter bütün korkular,
Bir göl gibi durulup, dindiği zaman uyku.
Kayıt Tarihi : 21.2.2010 21:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Akif Uçar](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/02/21/uyku-148.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!