Uyku Şiiri - Habibe Merih Atalay

...dokusu sıcak
çikolata tadındaydı
o hüzünsüz
doyurulmuş
yalnız gecenin.

..kitaplara sığmayan
zor hikayenin
kahramanı yorgun
elektrik kesikti;

..anlamsız gecekelimeleri
kaldı anın içinde,
mum ışığında
yirmi dört yıl önceki 24 yıl.

..gören geçen onca zamanı
suskun yürek konuşamaz.

..kılıcın keskin olmadığı savaşta,
kan akma nedeniydi
başkası olmak’ lığın.

..senle oynamak güzel
kimliğine depreşti ruhun bebeği.

..bu şuursuz yaşamı
senle oynamak güzel..
'Yalnız'
zemininden hareketle
ve bereketli
karın gurultularına yönelik açlığın,
goralı sandviç’in seksüel cazibesine
takılı kaldığı oyun gibi
oyun olmasıyla meşhur olmasaydı
yazmayacaktım.

..dedi ya, hani:
“ Beyin bir kas değildir,
çaba göstermek ve gerilim yaşamak için
tasarlanmamıştır.”

..kalbime bi bok böcüsü kondu
doğuşundan bu yana sızlamasının.

..Aşkım!
Ne kabahat,
yoksulun ekmeği ol sen;
yalnızlığım bana lazım.
Yüreğime seni serptim.
Çok beklettim ama
beni ağlarken duymayacaksın.

..hatırlıyor musun
bebekliğimi,
çocukluğumu,
genç kızlığımı
kızlığımı nasıl kaybettiğimi
o şuursuz gecelerden birinde..

..ama işte yine,

özlediğim sen değilsin,
koynunda UYUMAK sadece...