Yatıp da karanlığın kucağına,
Sabahlar eyledik bunca zaman..
Hiç düşünmedik bile,
İnsan ölü gibi uykuda her an!
Gündüz baş edemediğimiz,
Karşılanmayınca bir isteğimiz.
Canımızı sıkan o ruh varya
Gece uykuda çeker gidermiş...
Yüzükoyun yorgun ve argın,
Uyuyan meğerse bedenmiş!
Sanki birbirine dargın,
Ruh ise başın alıp gidenmiş...
Zaman dolup da ruh gidince,
Artık geri dönmeyince..
Uykunun adı ' ölüm' olurmuş,
O da er geç gelir bulurmuş!
Ölüm çok uzun bir uyku,
Beden yatınca çürür gider!
Düşününce biraz korku,
Kader bu, böyle yürür gider...
Ah vah eyledik yattık uyandık,
Uykuda öldüğümüzü bilmedik!
Her zaman böyle olur sandık,
Zaman dolunca öyle bir gittik ki,
Bir daha kalkıp da geri gelmedik!
Kabirde ruhumuz Cennet'i görsün,
Yetti artık, bu Dünya'nın çilesi! ...
Bütün güzellikler birbirini örsün,
Güzellikler azdı, bildik bilesi!
Yüce Rab'bim (c.c) sen daima 'bir' sin,
Sen işini elbette daha iyi bilirsin!
Necmettin Özelçi
Kayıt Tarihi : 15.4.2008 16:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)