Bir kahpe çağ ki bu; mazi, mizansız!
Bir deli sevda ki bu; hazin, izansız!
Sesleniyor tarih garibe, kederi kader,
Çağırıyor: "Er ol, heder olana kadar!"
Bakıyor ki, haktan geliyor bu davet,
Öyleyse keyfiyete, güne veda et
Dövüştükçe düşüyor, yıldız omuzlarına
Haykırarak vuruyor, yaban domuzlarına!
Galebe çalıyor cihana, mağrur muzaffer
Göğü kıskandırıyor yüzü, teşmil gazanfer
Bitmez şerden anlıyor ki, kahpe içerde
Dönüp asla rücu etse, onu da biçer de
Korkuyor bin asırlık düşten olmaktan
Zira zor diş sıkmak, başa sıkmaktan!
Kayıt Tarihi : 5.5.2023 18:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!