Uygarlığa Koşan Kadın

Hayat, çıldırmışçasına dayanılmaz, çekilmez acılarla dopdolu
Toprak dile gelsede
Gelmesede
Şafak ol düş, sabah ol düş, şu gözlerimin ufkuna

Sanma, bendeki şu yürek arsız karanlıkla, boranla barışık
Acının çiselediği her damla kahırda
Alıp verdiğim her nefeste
Aydınlığa giden yollar arıyorum
Adına aşk
Adına sevgi
Adına şafak
Adına özgürlük denilen
Ürün veren topraklarda
Tomurcuk kokan
Gül kokan
Sevgisi nehirlrşen güneş gülüşlü
Bakışlarına sığındığım, gözleri şafak sökümü kadın
Ey meşalem, en çok sende sevdim kendimi; sakın tüketme sevgimi

Sen
Hasret çekmelerimden
Onlarca yıldız kadar
Sınırsızca
Bir kıvılcımsın
Bende
Bir sevdan kalsın bir de sen kal bende

Fırat'ın büyüleyici güzelliğiyle Mezopotamya'ya
Mangal yürekli yiğitlerin dağlara
Sımsıcak dudaklara değen
Kadehlerin
Şaraba yakıştığı gibi
Sen
Toprağa düşen
Umuda doğru
Bereket taşıyan yağmura
Sevdalı
Tohum misali
Yanakları gülde katıksız
Al renk olan
Ey ilkelliğe düşman, uygarlığa koşan
Özgürlük militanı
Çağdaş
Evrensel kadın
Varlığın ne güzel yakışıyor
Bana
Seninle bir ömrüm olsun
Varsın gönül tezgahında, sevdam ellerinde yunulsun

Düzenin çirkin oyunlarına, yüreğimin depremine, zulme diz çökmem
Karanlık girdaplardan kurtulmak için
Bu matem
Bu dertler bitirmeden
Beni
Ay ışığında, gir koynuma
Bağdaş kur
Gönlümün orta yerine
Sabahlara kadar
Sık sıkıya sarılalım birbirimize
Ve
Sevdayı anlatayım
Sana
Dudaklarımıza akacak
Aşkı
Öpücüğü
Yüreğimdeki tüm umudu
Erdemli vicdanımı
Çiçeklerin bana verdiği huzuru
Toplumsal dönüşümün devrim gerekliliğini

İki bedende, bir yürek olalımanın hazını hisset
Anla
Ne olur anla beni
Gücüme gitmiyor değil
Her gün biraz daha
Büyüyen
Varlığı mazlumlara
Cehennem olan
Birçok umutlarımı, emeğimi
Çalan
Beni irrite eden
Hesabı görülesi
Holdinglere! Hizmet sunan
Bu beter sömürü düzeni
Çırılçıplak kahpe bir bıçaktan farksız
İçten içe kanatıyor yüreğimi, ızdırap dolu gözlerimin ufkunda

Mehmet Çobanoğlu
29.05.2024
İstanbul