Uygarız Sanıyoruz Şiiri - Jale Kozkaman

Yediden yetmişe
Yaşıyoruz ama nasıl?
Hepimizin bir sorunu var
Oysa sorunsuz bir hayat düşlemiştik.
Kimimizin umutları vardı
Sınırsız düşleri...
Prangalandık
Skolastik düşüncelerle.
Tabularımızı yıkamadık
Hapsolduk kendi içimizde
Beyaz güvercinler uçuramadık
Yerküremizin üzerinde
Sınırları kaldırıp kardeş olamadık
Biz boş geldik boş gidiyoruz.
Ayada çıksak yeni buluşlarda olsa
Bir yandan üretiyor
Diğer yandan nükleer silahlarla öldürüyoruz.
Biz kendimizi yok etmeye çalışıyoruz.
Peki nereye varacak
Bu ikilemler ve de çifte standart uygulamaları
Şu anda sefaletle birlikte acı çeken
Afrika çocukları ne zaman gülebilecek
Ne zaman Amerikan gençliği
Marıo ve kola içmeden yaşayabilecek
İşte biz hep küçük hesapların peşindeyiz
Ve neler kaybettiğimizin farkında değiliz.
İnanıyorum ki bir gün doğa buna başkaldıracak
Ve o zaman biz insanlar için her şey geç olacak.

24.03.1999