Alev Alatlı bir kitabında 'Yazmak, kendi düşüncelerin hakkında bir delil ortaya koymak. Ne ürkünç bir iş.' demişti. Yazmak hele hele üzüntüleri sıkıntıları sitemleri yazmak hiç iyi bir fikir değil bence.Çünkü yazarken her ne kadar iyi geldiğini düşünse de insan yazdıkları karşısına çıkınca tekrar bütün netliğiyle gözünün önüne geliyor, belkide kulaklarının duymasına bile dayanamadığı için susan yürek bir kez daha gözleriyle hatırlıyor yaşadıklarını. Yazmayı bırakalı uzun zaman oldu.Belki de yazmak beni bıraktı kim bilir? Dipsiz kuyular olmalı her köşe başında. Söylemeye cesaret edemediğin duygularını haykıra bilmek için. Gene çenem mi düşüyor ne?
Alev Alatlı bir kitabında 'Yazmak, kendi düşüncelerin hakkında bir delil ortaya koymak. Ne ürkünç bir iş.' demişti. Yazmak hele hele üzüntüleri sıkıntıları sitemleri yazmak hiç iyi bir fikir değil bence.Çünkü yazarken her ne kadar iyi geldiğini düşünse de insan yazdıkları karşısına çıkınca tekrar bütün netliğiyle gözünün önüne geliyor, belkide kulaklarının duymasına bile dayanamadığı için susan yürek bir kez daha gözleriyle hatırlıyor yaşadıklarını.
Yazmayı bırakalı uzun zaman oldu.Belki de yazmak beni bıraktı kim bilir?
Dipsiz kuyular olmalı her köşe başında. Söylemeye cesaret edemediğin duygularını haykıra bilmek için.
Gene çenem mi düşüyor ne?