© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Doğduğum köyde geçti çocukluğum,
Müsavi olmasa da, şehir çocuklarının yaşantılarına yaşantım.
Ben şehir çocukluğunu rüyamda yaşadım.
Bağcıklı ayakkabılarım olmadı, hiç uçurtma yapmadı babam bana,
Emanet uçurtma uçurttum, rüzgârlı havalarda.
Ödüm kopardı, ya elimden kaçarsa diye emanet uçurtmam,
Uzun olsun diye uçurtmamın ipi,
İpin ucunu kemerime bağlardım.
Şehir çocuğu olurdum hayallerimde,
Uçurtmam renklenirdi gözümde
Ve uçurtmam,
Herkesinkinden daha yüksekte.
Çocuklar tutmak isterdi ellerimden,
Koşardım, ardıma takılan çocuklardan kurtulmak için
Düşerdim,
Uyanırdım birden, şehir çocuğu hayallerimden.
Şimdi Şehirdeyim..
Ne çocukluğumdaki şehir çocukları var,
Ne de rengârenk uçurtmalar ellerinde,
Kim bilir!
Kaç ipi kopmuş uçurtma uçar,
Şimdi onların hayallerindeki köylerde.
Keşke onlar gibi bende o köyleri hayal edip bulsaydım,
Hiç büyümeseydim,
Emanet uçurtmamla rüzgârlı havalarda ben hep köy çocuğu kalsaydım...
şiir: Yüksel Erentürk Yılmaz