© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
emr allaha aittir allah dilediğini işler. rabbimiz hergün yeni bir iştedir. inecek kaza hoşumuza giderse,
nimetlerinden dolayı allaha şükrederiz. o şükredenlere yardımcıdır. inecek kaza umulandan başka türlü zuhur
ederse, niyet ve maksatı hak, takvası teneşir tahtası olan kişi, taşkınlık etmez HZ HÜSEYİN r.a.
açıkcası arkadaşlar şiir okumsaını ve yazmasını bilmeyen bir insanım ama
MELTEM ERGÜL arkadaşımızın şiirlerini okuyunca kayıtsız kalamadım söyleyecek sözde bulamadım ve böyle bir sayfa yaptım umarım beğenirsiniz sizde
Sizlerede bu güzel şiirleri okumanızı tavsiye ederim. Eminim sizlerinde hoşuna gidecektir
Sabırsızlandığınızı biliyorum okumak için acele etmeyin lütfen aşağıdaki siyah ekranda yavaş yavaş geliyor şiirler bir bir :)
Acımız aynı...
kursağımda düğümlenen gözyaşımdır öfkem
hıçkırıklarımız birdir şimdi
ağıtlar aynı
bakışlar aynı
sözler aynı
öfke,nefret,kin bizde..
her biri aynı.
duamdır şimdi canların yanmaması
mehmetlerin yaşaması..
anaların,bacıların,eşlerin ağlamaması..
henüz ana rahmine düşmüş..
doğmamış bebeklerin
tanıyamadığı babaları
kardeşimdir..
gözyaşım öfkemdir
nefretim sözümdür
sevdam vatandır
acımız aynı...
Aşk.
aşk,
şimdi el değmemiş
yabani bir gül değil
aşk,
gökyüzünün maviliğiyken
gözgözü görmezken havayı saran sis olmuş
aşk,
tertemiz topraklarda yeni filiz verirken
pis ellerle kopartılmış...
aşk,
şimdi yalancı kalplerde boyalı bir kuş
ucuza satılmış
iyilerin celladı olmuş
doğrusu olmamış hiç..
aşk,
görünmezleri yaşatırken
görünenlere kul olmuş..
aşk,
eskiden doğru bilinirken
şimdi
bir yalanla kandırılacak kadarda saf olmuş.
Beklenen sendin
binlerce karanlıktan geçtim
yalnızdım
yoksulluklarımın başıydım
sevdaya bağımlılığımdın.
dayanılmaz olan yokluğunda
yanlızlıkların en koyusunda
süresiz bekleyişlerin içine
zincirledim aşkımı
bir gelsen
bir görsem diye
bütün kilitleri vurdum kendime
ve anahtarını
sadece sen bulursun diye
senle geçtiğimiz sokak aralarına gömdüm
nasıl olsa
beklenen sendim
gelmesi ümit edilen
ama gelmeyendin.
Aşktan hayır yok.
susarakta anlatılmaz mı bu dert
illaki konuşmak mı gerek!
yoksa..
yüzümdeki çizgiler yeterince anlamlı
değil mi?
yıllarca üzerime serptiğiniz günahlarınıza
artık susmayışım mı şaşırttı sizi?
bırakın da birazda konuşan ben olayım
bunca yıl söz olmadı üzerinize.
şimdi hakkımı aramam mı suç oldu?
ama artık yılların yorğunluğu
kalbimi vurdu..
içime attığım hüzünlerim
deniz oldu
içimden taştı..
her bir yanım
hüzün oldu şimdi..
olanlara sebep arayışlarımda son buldu
görmek için verdiğim çabalarım bitti.
aşktan hayır yok..
diyenlerden oldum.
yokmuş hakkaten...
sendende..
aşktanda..
hayır yokmuş.
Ben tek bir dağım
Bugün adımlarım dahada hızlı
daha bir kaçıyorum kendimden
atıyorum zifiri karanlıkların dibine kendimi
vermiyorum hiçbir yalancı sevgiye fikrimi
bekliyorlar
bazen en zayıf anımı kolluyorlar
ben anlamaya çalışmaktayken daha
ansızın sırtımdan vuruyorlar.
yalanları ardı ardına sıralayıp
utanmadan birde beni suçluyorlar
vurup, yakıp, yıktıktan sanrada
Allah'tan korkmadan karşıma çıkıyorlar.
Varın gidin..
ben tek bir dağım
yılmadan yalnızlıkları bir ben yaşarım
siz keyfinizde ne yalanlar atın
ben doğruyum
doğru yolda yanlız yatarım.
Bugün doğdum ben.
bugün doğdu benim güneşim
bugün..
birdir her biri
acılarımın..
hepsi en koyusundan anılarım..
bugün doğdum ben
ama acılarım eskiden kalma
yaralarım kabuk bağlasada
hatırlarım..
unutmam ben
acıdada varım
umuttada..
bugün doğsamda
en çok acılarımdır hatırımda
ve hepsi eskiden kalma..
Çakıl taşı
kelebektim,
hafiftim,
gönlümce yalnız seni sevdim
ben bu sevda içine bilmeden girdim
kalbin taşımadı beni
ansızın gittin
ama buna rağmen
ben bir çakıl taşını uzaktan sevdim...
Çok oldu.
acımak kötü şey
acıtılmak...
kanamak kötü
senin acını taşımak
ağırlığı altında kalmak kötü.
sevmek geçici güzelliklerin yanında
hep kalıcı gözyaşları
hayal kırıklıkları
hüzün getiriyor.
'oysa neler ummuştum' dedirtiyor.
yelkenlerimi aşağı indireli çok oldu
susalı
mendilleri bırakalı
tesbihini kaldıralı
duamı etmeyeli
çok oldu..
bu gidişi anlayalı,
bu gidişi sorgulamayı bırakalı
çok oldu.
senden vazgeçemeyen gönlümü
haylaz ruhumla gömeli çok oldu..
Değmez.
köşe başından çıkan biri daha...
otobüs durağında,bakkalda,yol boyu her yerde..
herkez sana benzemek zorundamı artık
haksızlıklar hep bana mı?
yapma diyor zaman
bekleme beni
erteleme artık
yalnızlıkların koyusundan uzaklaş
git diyor
al bir mendil sana
al ve git diyor
sonra diyorki
bak bir mendil bu
iyi kullan
gözyaşlarını öyle olur olmazlar için
akıtma diyor.
kulagına küpe et dediklerimi
yıkılmışsın öyle olmadık insanlariçin
değmez diyor
değmez...
gerçektende değmiyor...
hiçbir yıkılmışlık yıkamaz artık beni diyorum
ve ardıma bakmadan bende gidiyorum.
Doğru olmak yeter..
inanmak şuç olmuş tekli sevdalara
yalancılar baş olmuş bütün ortamlara
dünya çürümeye yüz mü tuttu yoksa
ben doğruyum
doğru olmak yeter bana.
Geceydim Ben.
geceydim ben
gündüzleri bırakıp gecelere koşardım
yaşardım..
ama gizlerdim acılarımı..
gülümseyişler menzilim olurdu
ardına sığınırdım
çıkmazlarda kalırdım zamansız
yalnız..
gelenim olmazdı
severdim bazı bazı
ama her bir insan aynı..
senide sevdim onlar gibi.
aynı olduğunu bilerek
inadına yaşadım bizi.
dünler aklımda daha
ve
umutlarım ellerimde
kendi tırnaklarımla kazıdım
kendi kendime eş olsum şimdi...
bir mektupsa anlatacak
alın..
yazdım şimdi koynumda..
birgün okunursa
sebeplidir yazılanlar
cümlelerim ardıardına.
veda sayın onu
belki mirasımdır cümlelerim.
adınız içindeyse
kelimelerim anlatacaktır size.
ben koca bir yürektim
ama sessizce gittim.
Gel..
sevdanın dipsiz kuyularındayım
bir ışık ol yan bana
gel..
gidenlere inat dön bana
gel..
sevdasızlığın ağırlığını değil
sevmenin hafifliğini yaşat bana
gel..
Git.
Kal dediğim güne inat
Git şimdi
Yarına ertelediğin
Beni sevme ihtimallerine benzetme gidişini
Birkez söyle ve git...
Dönmemecisine
Durup geri adım atmadan
Umutlarımı ezdiğin gibi
Bir nefeste
Gelmemecisine git.
Şimdi git diyorum
Çünkü
Gelmene kurulu bütün saatleri durdurdun sen
Beni hep erteledin.
Şimdi
Bütün karanlığını üzerime dökmeden
Beyazımı çalmasan git
Ruhumu daha fazla yakmadan
Sevgimi kullanmadan
Kendi yanğınına beni kurban etmeden git.
Henüz ahımdan pay almamışken
Zehrin hücrelerimi sarmamışken
Ben yanğınlarda susuz kalmamışken
Ve
Yıkık bir can olmamışken
Git.
Geldiğin gün gibi
Yağmurlu,kara bulutlara bürün
Ve yine geldiğin gün gibi ağlamaklı git.
Gizlice olmasın gidişin
Erkek gibi
Gözyaşlarını gizlemeden
Kalbin kırık bir şekilde
İstenmediğini bilerek
Git şimdi.
Şimdi bir ağlama sesi duyuyorum
Yorgun bir ruhun inlemesi gibi
Tanıdık bir sesin titremesi gibi
Gitmek istemeyişinin ağlamaklı sesine karışmasını dinliyorum
Ve
Senin ben ağlarken susuşun
Kal dememe rağmen umursamaz gidişin gibi
Sevgisiz ruhunla birlikte
Seni hayatımdan çıkarıyorum.
Tek kişilikti bu aşk
Ben sevdim
Yine
Ben bitiriyorum.
Gitme...gönderme...
şimdi at bir halat bağla beni kıyına
bırakma
kıyılardan denizlere dökülmemi engelle
bir yolunu bul
gitme..gönderme..
katlanan dalgalardan,acılardan koru beni
yaram taze gitme..
kül dedikleri
kalpte olunca sönmüyor
sen yokken sensizlik ruhumu vuruyor
kalbim acıyor içim kanıyor
gitme..
gitme..
gönderme..
Gizli Bir Sevdamdı
Karanlıkta yansıyan bir ışık
Nedir?
Bilinmez bir his mi?
Hayır
Gözyaşımdı
Damlayan ve damladıkça karanlıkları aydınlatan
Özrü olmayan kırıklıkları bıraktığın günden bu yana
kendimi
kendi karanlığımı
kendi aydınlığımla süsledim
gidecek bir aydınlık bulamadım
bir omuz ağlayacak..
yoktu..
süslü sözler
iltifatlar
yoktu..
avuntum umudum oldu..
ıslaktı gözlerim
ellerim soğuk
tutanım yoktu
dallarım kırık...
ahlarım vardı
niceleri susturulmuş
keşkelere bağlantılı
amalarım vardı
hep bir bahane
hep bir acı..
izi derinlerde saklı
gizli bir sevdamdı.
Gönül penceresi
deli bir gönül penceresi bu
ne insanların sığdığı...
kimine durak
kimine derin bir sığınak.
kapıları kapanmış ama
daha penceresi ardına kadar açık olan..
niceler sığmış
kimleri ağlatmış..
kimlere ağlamış
bir pencere bu..
görmek için açılmış
fakat
hep körlüklerle karşılaşmış..
alabildiğine pembeye boyanmış
alabildiğini içine almış
alamadıklarına ise hep hasret kalmış...
bir gönül penceresi bu
en sonda sana açılmış
Hem yakınsın bana hemde en uzağımda.
nasıl birşey hissetmem sana
sen bugün yanımdaydın
en yakınımda..
gözgöze geldiğimiz o anda
nasıl hissetmem seni
ellerin avuçlarımda..
sen benden habersice
oturuyorsun yanımda
ben 'varım' derken bile
sen yoksun diyorsun...
ah bir görsen yanında
nasıl hissetmezsin beni
duygularım en heyecanlı yanımda...
hem yakınsın bana
hemde en uzağımda...
Herşeye rağmen
Herşeye rağmen sevdim seni
Beni semeyişine ragmen
Başka bir şehirde oluşuna
Hatta susuşlarına ragmen.
Cevaplarına rötar koyup
Olmadık zamanlarda
Azarlar konuşmana
Hatta küçüklüğümü diline dolmana ragmen
Sevdim seni
Sevdim diyorumya
Sen birkez bile
'Seni seviyorum' demedin
Buna ragmen değerliydin
Sevdim seni
Dünya güzeli değildin
Olduğun gibi sevdim
Gece uykusuz bırakıp
Karanlıklarda ağlattın
Sabahladım
Umursamadın
Bunlara ragmen değerliydin
Sevdim
İlk aşktın
Yaşamak istedim
ama böyle yapacağını hiç düşünmedim...
Ardına bakmadan gidişlerinden sonra
Umutlu gözlerle dönüşünü belkerdim
Gelirdinde
Hemde beni sevmediğini bile bile
Gelirdin
Bende bile bile beklerdim
Ne yapayım?
Sevdim...
Herşey bir yanaydı da
4 yılımı verdim
Saat saat
Gün gün bekledim.
Sevgime umutlarımı koyarak
Herşeyinle sevdim..
Sonunda yine sessizce gittin
Yalvarışlarıma kulaklarını tıkadın
Ağladın,zırladım
Gittin...
Oysa
Günahlarını yüklenirdim
Seni dokunmadan sevdim
Açtığın bu yarayla bile
Çürüğe çıkmıştım
Ama sana yetmedi
Sen daha fazlasını açmak istedin.
Kendine yeni sevdiğini elçi belledin
Derdini söyleyemedin,söylettin.
Gidişini ve korkaklığını..
Gecenin bir yarısı
Tain ettiğin elçinden öğrendim
Sonunda dünyayı başıma yıkmayı becerdin.
Bende payıma düşen suskunluğu aldım
Ve seni yalnızca
Allah'a havale eyledim.
Herşeye rağmen
Herşeye rağmen sevdim seni
Beni semeyişine ragmen
Başka bir şehirde oluşuna
Hatta susuşlarına ragmen.
Cevaplarına rötar koyup
Olmadık zamanlarda
Azarlar konuşmana
Hatta küçüklüğümü diline dolmana ragmen
Sevdim seni
Sevdim diyorumya
Sen birkez bile
'Seni seviyorum' demedin
Buna ragmen değerliydin
Sevdim seni
Dünya güzeli değildin
Olduğun gibi sevdim
Gece uykusuz bırakıp
Karanlıklarda ağlattın
Sabahladım
Umursamadın
Bunlara ragmen değerliydin
Sevdim
İlk aşktın
Yaşamak istedim
ama böyle yapacağını hiç düşünmedim...
Ardına bakmadan gidişlerinden sonra
Umutlu gözlerle dönüşünü belkerdim
Gelirdinde
Hemde beni sevmediğini bile bile
Gelirdin
Bende bile bile beklerdim
Ne yapayım?
Sevdim...
Herşey bir yanaydı da
4 yılımı verdim
Saat saat
Gün gün bekledim.
Sevgime umutlarımı koyarak
Herşeyinle sevdim..
Sonunda yine sessizce gittin
Yalvarışlarıma kulaklarını tıkadın
Ağladın,zırladım
Gittin...
Oysa
Günahlarını yüklenirdim
Seni dokunmadan sevdim
Açtığın bu yarayla bile
Çürüğe çıkmıştım
Ama sana yetmedi
Sen daha fazlasını açmak istedin.
Kendine yeni sevdiğini elçi belledin
Derdini söyleyemedin,söylettin.
Gidişini ve korkaklığını..
Gecenin bir yarısı
Tain ettiğin elçinden öğrendim
Sonunda dünyayı başıma yıkmayı becerdin.
Bende payıma düşen suskunluğu aldım
Ve seni yalnızca
Allah'a havale eyledim.
İstanbul Yolcusu Kalmasın
Her gidiş bir dönüşe gebeydi
Umulmadık zamanda
Dönüş yolunda buldum kendimi
Hasretin bir dönüm noktası
Yokluğunsa içimi acıtırdı
Sen ne doğduğun yer
Nede doyduğum yerdin
Umulmadık bir aşkın parçasıydın
İstanbul dun
Muavin bağırıyordu
”İstanbul yolcusu kalmasın'
Evet
İstanbul yolcusu kalmamalıydı
Bu gidiş hasretleri bitirmek içindi
Sana dönüştü
Yıllarca bekleneni bulmak içindi
Bugulu camlara yazılan isimlerin buluştugu
Kayıpları aramaya gidişti.
Ben bavulumu aşkla doldurup
Üzerime sevdamı giyip
Sana kavuşmaya geliyordum
İstanbul'u,seni,aşkımı,bilinmezimi bulmaya..
İstersen unutursun.
Unuttum diyerek başladığım her cümlenin
sonunu seninle bitiriyorum.
Ve soruyorum;
Unutmaya çalışmak için verilen çabalar
aslında unutmamak için bahane değilmidir?
Unutmak hatırlamamakla başlar..
'Ne kadar az düşünürsen
o kadar çabuk unutursun'.
İzi yok...
Unuttuklarıma
unutuluşlarımı eklediğimde
sana eşitleniyor hayat
topladığım her mutluluğun içindesin sen
hüsranlarımın gölgesinde
gözyaşlarım bekliyor
kırmızı kalemle altını çizdiğim satırlardaysa
hep ismin yazıyor.
sokak aralarında
kaldırım taşlarında
bekleyipte seni görememenin verdigi acı var.
ben seni kalın puntolarla hayatıma yazarken
senin hayatında bana verdiğin tek yer
dalga gelmeden önce kumsala yazdığın ismim oldu.
ve şuan
hayatında izi olmayan küçük bir kız çocuguyum
Kara...
yıkmak ne kolaydı
mücadele nedir bilmeyen sen
hep kolayı seçerdin.
kendine acıman yokken
bana olmasını beklemek hataydı.
sen sevgiden bir haberken
sana sevda büyütmeye kalkmak
hatta seni sevdaya sarmak isteği hataydı
sen karalamaları üzerime dökerken
ben elimde silgiyle
senin bütün karalarını silmeye çalışıyordum
yani..
sen beni kendine benzetmeye çalışırken
bense seni beyaza boyuyordum.
ama sonuç değişmedi
ne sen beyaza boyanmayı kabul ettin
nede ben senin kara çalmalarını kabullendim...
Kopan iplere düğümlerle can veremem
Kopan iplere düğümlerle can veremem
Ben pazıl gibi
Kırık camları tekrar bir araya getiremem
Belki tamir ederim
Ama
Ben bozuk düzeni
Tek başıma eski haline getiremem
Mühürledin
Üzüntün,üzüntüm olur sanmaktayken
senin gidişlere yanışını gördüm
benim gidişine yanışım gibi
sol yanından bir parça eksik buldum seni
ama üzülemedim sana
bukez acıtamadın canımı
senin yanışın meğer benim yanışım değilmiş
tıpkı benim yanışımın senin olmayışı gibi...
Sonra biran sapladığın hançerleri
acımasız kanırtman geldi aklıma
gözünü kırpmadan vuruşların
ağlamalarıma susuşların
ve acımasız gidişlerin
terkedişlerin geldi....
Vermiştim sana sevgimi düşünmeden
ezmiştin ve ezdirmiştin.
Şimdiyse ezdirdiklerinin ayakları altına kendini vermişsin
Sessiz çığlıklar biriktirmişsin
ama yine içinde yine kalbinde
Gömülü tuttuklarının sana yaptıklarına körmüşsün
sen kapalı kapılar ardında
kendinikendine esir
beni sana köle ettin
sonra yine gittin..
Şimdi sorarım sana
sonucuna kulaklaırını tıkadığın bir hüsranın içindesin
kanadı kırık bir kuş gibisin
benim kanadımı kırışın gibi...
Susarak hayatında kaybettiklerine değdi mi?
Şimdiyse içinde kopan fırtınalara rağmen
sessiz firarlar planlıyorsun
çığlık çığlığa ama içinden
Gitme diyorsun
'kal'yaralarımı sar
'kal'gözyaşlarımı sil
'kal'yakma
'kal'gitme diyorsun
Oysa hep 'kalana git,gidene kal demem'derdin
Acımasızca beni sürgüne gönderende sendin.
Tam 18 ay bir fiil suskunluk ektim
Sana susturdun gönlümü
Sonunda dilimden aldın adını...
Mühürledin kalbimi.
şuan sana
bir el,yardım etmemi bekeme benden.
Diyorum ya
mühürledin kalbimi,dilimi,sana biriktirdiğim sevgimi...
Sen Vardın ve Gerçek Bir Aşktın
İlk kez gördü gönlüm
Yaşanmışlarımdan daha güzeldin sen
Daha çok hayata bağlayan
Aklıma gelmeyenin başıma gelişiydin.
Gün gelirdi
Kağıt bulamazdı gönlümün kalemi
Peçetelere yazdığımdın sen
Masalara karaladıgım
Adının her harfini
Gönlüme kazıdıgımdın.
Baharda çiçekleri toplarken
Toprağa düşen yağmurlarda da vardın sen
Ağaçların dallarında
Bu mevsimin her yanında vardın sen.
Bazende görülmezleri yaşatırdın
Sevgiydin sen
Mutluluktun
Aşktın ve
Gülümsememe yansıyandın.
Dolu dolu gecelerin sabahıydın
Pencereden sızan güneş
Karanlıkları aydınlatan 'ay'dın.
İşlemelere işlediğim
Başıma taktığım eşarptın.
Yüzümü sana döndüğüm heran
Güneşten daha çok yakardın.
Çiçeklerin açtığı mevsimler değildin sadece
Sen heran yeniden doğabilirdin
Her renkte açar
Her yere sığardın
Bazende içimden taşardın.
Gözlerim dolsun istemezdim
Bilirdin...
O zaman yanan sen olurdun.
Dayanılmaz bir acıyla
Kalbine saplanan hançer olurdum.
Sen beni hüzünlendirmemek isterken
Ben mutluluktan ağlardım.
Ben sussam
Sen mutluluğunu gözlerinden akıtırdın.
Bilirdim...
Çünkü sende beni
Baharda açan çiçekler gibi
Günün doğumu
Güneşin batışı gibi
Gerçek bir aşkla severdin.
Sen vardın
ve
Gerçek bir aşktın
Senide özledim.
yazmak kolay olmuyordu
bazen söylemekten bile zor
mektup şiir hikaye her neyse
zor sana dair
birkaç kelime
kaybetmiştim oysa seni
99.umudumdun
yitirmiştim..
ummadığım herşeyi yaptın.
şimdide ben sana ummadığını yapıyorum.
özlemek neyse onu yaşıyorum
kendimede şaşıyorum..
ayrılıkları sık yaşamak bana kalmışken
nedense özlemekte bana kalmış.
her giden birşey götürdü ama
hep özlemleri bana kaldı.
tıpkı senin özlemininde bende oluşu gibi.
şimdi
gel demek değil amacım
ben gidenlere susalı çok oldu.
sadece senide özledim
diğerleri gibi..
Senli bir şiir diliyorum
senli bir şiir diliyorum
şimdi hazan mevsimini
sessiz,sedasız ve sensiz yaşıyorum.
yalnızlık alışkanlığım oluyor
susarak karşılıyorum her acıyı
taş yerinde ağar olur deyip
susmalara bırakıyorum çığıklarımı
en hülyalı hayallerde
renkleri barındırmıyorum artık
griye boyanıyor çiçekler
gökyüzü simsiyah oluyor
tıpkı
sensizliğin verdiği acı gibi
acıyı yazıyor şimdi..
Sonsuzluğa eş
Suskun topraklara gömmüştüm sevgimi
Ağıtlara son vermiştim
Sevdanın her rengine
Mavisine, yeşiline
Sana ve aşka kilit vurmuş
Saçlarıma düşen aklarla yaşımaktaydım
Bu öğlene kadar yoktun aklımda
Amansızca uğurladığım günden bu yana
Daha yeni yeni toparlanıyordum
Adını anmıyor
Numaranı asla çevirmiyordum
Ne kendimi değiştiriyor
Ne bu gidişi sorguluyordum
-miş li geçmiş zamanlarda adını anmıyor
-di li geçmiş zamanlarda verdiğin sözleri
Hatırlamak bile istemiyordum.
Yollar gitgide uzağa atıyordu seni.
Taki bu öğlene kadar
Ben senden habersiz yollara vurmuş
Zaman senin için durmuş
Dünya susmuş
Ve bütün martılar uçmuştu.
Bir selaydı seni hatırlatan
Adının geçtiği
Senin son yolculuğunun habercisiydi.
Sen daha benim içimde ölmeden
Daha benden gidemeden
Bu dünyadan gitmiş
Ve sonsuzlukla eş olmuştum.
Şimdi sevda rüzgar oldu...
şimdi sevda rüzgar oldu
bu mevsimde hep eser
yine benden alır beni
götürür vurur en tozlu yollara.
sevgimden kopartmak amacı belli..
asılır omuzlarımdan
asılır
alır beni
niyeti kötü olanlara vermek ister
gecenin birinde uyandırır
savurur
savurur beni.
cam önlerinden
kaldırım diplerine
köklenmiş ağaçların dallarından
en kuytu köşelere
bir şekilde alır beni
atar bir yana
sana diye ses çıkartmam ama
hep senden uzaklara götürür,
yakar beni.
Terk edilmişliğim
'ya sev ya terk et'diyemedim hiç
ben ya sevdim yada gittim..
oysa kalmakmıydı sevgi
gitmekmiydi...
bilemedim..
ya üzgün oldu bir yanım
yada hep yorgun...
nadasa bıraktığım aşklar baharda canlanırken
ben terk edişimin üzerine hiç gitmedim
sadece terk edilmişliğimde kaldım...
bırakmam gereken yanlara sarıldım
yapmam gereken bu değildi elbet..
ama aşk terk edenin peşine düşürdü beni.
gittim..
gittim..
ulaşılmaz yollar uzadıkça uzadı
ben yine gittim
ve yine...
yaşayarak öğrendiğim en derin acımdır
karşılıksız sevgim ve...
terk edilmişliğim..
Yapayalnız..
Ne yalvarışlarım kalsın aklında
Ne susuşlarım
Ne kal diye yazdığım mektup
Nede dön diye ağlayışlarım
Sen gittin gideli
Biten herşeyi başlatmaya çalışan ben
Sevmeyişlerin karşısında
Ayakta kalmaya çalışan ben
Ben sen diye ağlarken
Beni umursamayan bir sen..
Al işte bitmişlerin içinde
Bittiğini sandığın bir aşkla sen
Ben son yolculuğumdayken
Yapayalnız bir tek sen...
Yapma...
yine günahıma giriyorsun sevgilim
suçsuzum diyorum ya sana
inanmıyorsun
kalbim acıyla vuruyor
şimdi anlamıyorsun ya beni
neye yanacak bilemiyor bu kalp
bu benlik sana ait olmak isterken
anlamayışınla vuruluyor.
dur diyorum sonra
dur n'olur yapma..
çözümsüzlüğe bırakma beni
günahımı alma
yasaklama kendini bana
görmediklerin gördüklerinden daha çok
mesela sana olan aşkımı görmedin daha
nede çok seviyorum oysa..
yarım bırakma beni
üzerime çöken hüzmüm olma
yapma...
gitme...
yakma sevgili..