BİR İSYAN TÜRKÜSÜ

Ben kadınım
Hani şu bildiğiniz,
Ve de bilmediğiniz,
Kimi şeytan,kimi melek
Kimi çiçek
Kimi koyun
Etinden,sütünden,derisinden
Al nakışlı gömlek edip giyindiğiniz.
Aklı kısa,saçı uzun
Sokakta,mutfakta,yatakta
Elinizin altında
Gönlünüzce ektiğiniz,biçtiğiniz
Tarla.
Tepesinde tepe, tepe tepindiğiniz
Eksik etek.
Kiminizin anası;
Karısı kiminizin.
Ya da fahişenin teki.
Çağlar boyu diri diri mezara gömdüğünüz
Uğruna öldüğünüz
Mülkünüz,cariyeniz,
Taşa tuttuğunuz,
Aldığınız,sattığınız.
Dövmeyi erkeklik saydığınız kadın.
Söylenmemiş ilahi
Okunmamış bir kitap
Sayfaları lime lime,yaprakları sararmış
Kapağında karanfil suretleri.
Kenar süsü,boynunu eğmiş sümbül,
Hüznün rengini almış.

Cinselliği günahın öbür adı
Sevinci ayıp.
Yasaklarla tabularla
Peçelerin karasına boyanmış.
Ben kadınım!
Islah olmaz günahkarı,bütün dinlerin.
Tanrım,babam,kocam
Efendilerim!

Menekşeyim dikenli tarlalarda
Saksılarda fesleğen.
Dalları kafesli camlara tutsak.
Dikenli tellerin ardına sürgün
Bin yıllardır işgal edilmiş toprak!

Anayım ben!
Ak sütüyle bebeler emziren.
Gecenin kovuğunda söylenmemiş türküyüm.
Bir ağıt çiçeğiyim,hoyratça örselenmiş
Sevdalarda yediveren gülüyüm

Ak yazmada kara yazı.
Buyurmuşlar,ele varmış.
Doğurmamış yarımsanmış.
Kız doğurmuş ele salmış,
Oğul demiş yele salmış.
Ağıtların tüneğinde
İki eli böğründe kalakalmış.

Deprem sessizliğinde yüreğimin,
Nakış nakış,ilmek ilmek ördüğüm o dilsiz isyan
Bin yıllarda kör düğüm.

Ben kadınım!
Sabır taşı,öfkelerin çatlatamadığı
Bütün günahlar benden sorulur.
Ben öderim diyetini bütün dinlerin
Kına rengi kan içinde ellerim.

Erkeğim yılkı atı uzun kış çağlarında.
Bense bulgur aşı yoksul evlerde.
Sade suya tarhana.
Gül reçeli konaklarda
Saraylarda gül kokulu cariye.

Yaşanacak yazgısıyım tarihin.
Zaman zindanlarına açılan tek pencere.
Benim dışlanmışlığım
Yoksulluğu hayatın.

Uzun uykularda yorulduk.
Uzun acıktık insan olmaya
Sustuk,sustuk,
Sizin tanrılığınız yüzünden,
İnsanlığımızı unuttuk.

Yorgunum,
Horlanmışım
Cahilim
Ağlamak birazda savrulmaktır bilirim.
Gücüm kendime yeter
Gökyüzü biliyor taşsa da öfkem
Döner namlu,döner bıçak
Beni vurur yüreğimden

Gece iner
Devriyeler kol gezer sokaklarımda
Yaralarım dil vermez!
Erkeğim el vermez,kaygıları diz boyu
Yalnızlık
Paslı bir demir kapıdır damarlarımda

Ah bu karanlık,saçlarıma dolanan
Bu ceylan,dizleri kan içinde,kimsesiz
Bu uzun uykularım,bu sanrılar,karabasanlar
Aldatılmışlığım
Vurun kahpeye vurun,vurun.
Vurun zeytin dallarına,
Kurutun.

Selam olsun size yedi erenler!
Erenleri,çağımın okumuşları!
İnsana gül yaraşır diye gülün yoluna
Kalem kuşanmışları,baş koymuşları
Duyun beni!

Yürünecek yollarım var,yollarınıza varan.
Hallerim var,hallerinizden yaman
Gümbür gümbür yüreğim,ayaklarım acemi,
Önümü kapatmayın
Yollarıma durmayın
Uçmaya varıyorum kanadım ürkek
Kanadımı kırmayın

Yeter
Yeter artık!
Ödedim diyetini her gülüşümün
Ertelenmiş aşklarım var yaşanacak
Şarkılarım.söylenmeye beni bekleyen
Sesim gür bir kaynak gibi çağıldayacak
Ve ellerim
Bir olup ellerinle
Hayatı yeni baştan kuracak.

AYTEN MUTLU

Şimal Gökçen - Hakkında Yazdığı Tanıtım Yazısı