Eğer birgün dalıp giderse gözlerin ufuklarda Yüreğin artik taşıyamazsa gözlerinden akarsa damla damla inciler we yalnız bir yakamoz pırıltısına dönüşürse ebediyen anlamamaya diretirse gönlün we tanımak istemezse yüce okyanusların üzerinde dahi.... Sor beni her nekadar gerek olmasada altın goncalı filizlere ve acıyla yoğrulmus o küçük kalplere sewgisiz sewgi nedemek diye... elbet hatırlatırlar sana beni dudaklarında kalsın al dönmesin ismim Gökçe... hala arama uzaklarda anlamadın mı? ? ? Ben her acının içinde, doyumsuz KALBİNDEYİM......
DUDAKLARIN BULDU DUDAKLARIMI
Bir yakamoz pırıltısıydım ben,
Mehtaplı gecelerden süzülen…
Acılardan yorulmuştu bedenim,
Düşüyordum gökyüzünden…
Her an ruhumdan bir parça götüren,
Aklının odacıklarında
Ölümümü gizleyen…
Gidişimle mi aydınlanacak?
Huzur bulacak, bi çare?
Elbet bu zavallı ruhun,
İntikam arzusu saracak seni,,,
Çürümeyecek benim aşkım,
Yalnız senin için yaşayacak!!!...
Dudaklarım; yalnız bedenini…
Bedenim; yalnız ellerini…
Ellerim; yalnız gözlerini…
Gözlerim yalnız…
Yalnızca senin için yaşayacak!!!...
Son anım, ölüme yakın…
Son şansım, son duygum…
Son sansın, son hatıran…
Ellerinde bulmuşken kendimi;
Gözlerinde öldürdün…
Yüreğinde yaşarken ben;
Bi çare,
Süründürdün!!!
Adın kaldı yalnız dudaklarımda…
Ne bir resim… ne bir iz…
Benimi sardı anıların,
Hiçliğimi ele geçirdin…
Yalnızlığımın içinde,
Gözlerine yenildim…
Yalnız sen vardın bende
Bensiz kalmıştı bedenim
Ruhumdu yalnız yaşayan
O da senindi… hissizim…
Yalnız bir kalp taşıyor bu beden…
Kırıklarla dolu sensizken…
Sensizken buldu seni;
Senle öldü bu beden…
Geç kalınmış her şey için,
Geç kaldım, her şey için…
Yaşamak için, kurtulmak için,
Gözlerini bulmak için,
Yeniden hayat bulmak için…
Geç kaldı bu sessiz çığlık,
Geç kaldım anlamak için…
Anlayamadım oysa hala
Sen, hiç benim olmadın!!!
Yalnız bir tek şey için….
İşte vardım… En sondayım…
Dudaklarının dudaklarımı bulduğu en son hatıradayım….
Elveda sevdiceğim…
Elveda, geç kalınmış her şey için!!!... Gökçe ÜSTÜNSOY ......
Yüreğin artik taşıyamazsa
gözlerinden akarsa damla damla inciler
we yalnız bir yakamoz pırıltısına dönüşürse ebediyen
anlamamaya diretirse gönlün
we tanımak istemezse yüce okyanusların üzerinde dahi....
Sor beni her nekadar gerek olmasada
altın goncalı filizlere
ve acıyla yoğrulmus o küçük kalplere
sewgisiz sewgi nedemek diye...
elbet hatırlatırlar sana beni
dudaklarında kalsın
al dönmesin
ismim Gökçe...
hala arama uzaklarda
anlamadın mı? ? ?
Ben her acının içinde,
doyumsuz KALBİNDEYİM......
DUDAKLARIN BULDU DUDAKLARIMI
Bir yakamoz pırıltısıydım ben,
Mehtaplı gecelerden süzülen…
Acılardan yorulmuştu bedenim,
Düşüyordum gökyüzünden…
Her an ruhumdan bir parça götüren,
Aklının odacıklarında
Ölümümü gizleyen…
Gidişimle mi aydınlanacak?
Huzur bulacak, bi çare?
Elbet bu zavallı ruhun,
İntikam arzusu saracak seni,,,
Çürümeyecek benim aşkım,
Yalnız senin için yaşayacak!!!...
Dudaklarım; yalnız bedenini…
Bedenim; yalnız ellerini…
Ellerim; yalnız gözlerini…
Gözlerim yalnız…
Yalnızca senin için yaşayacak!!!...
Son anım, ölüme yakın…
Son şansım, son duygum…
Son sansın, son hatıran…
Ellerinde bulmuşken kendimi;
Gözlerinde öldürdün…
Yüreğinde yaşarken ben;
Bi çare,
Süründürdün!!!
Adın kaldı yalnız dudaklarımda…
Ne bir resim… ne bir iz…
Benimi sardı anıların,
Hiçliğimi ele geçirdin…
Yalnızlığımın içinde,
Gözlerine yenildim…
Yalnız sen vardın bende
Bensiz kalmıştı bedenim
Ruhumdu yalnız yaşayan
O da senindi… hissizim…
Yalnız bir kalp taşıyor bu beden…
Kırıklarla dolu sensizken…
Sensizken buldu seni;
Senle öldü bu beden…
Geç kalınmış her şey için,
Geç kaldım, her şey için…
Yaşamak için, kurtulmak için,
Gözlerini bulmak için,
Yeniden hayat bulmak için…
Geç kaldı bu sessiz çığlık,
Geç kaldım anlamak için…
Anlayamadım oysa hala
Sen, hiç benim olmadın!!!
Yalnız bir tek şey için….
İşte vardım… En sondayım…
Dudaklarının dudaklarımı bulduğu en son hatıradayım….
Elveda sevdiceğim…
Elveda, geç kalınmış her şey için!!!...
Gökçe ÜSTÜNSOY ......