EYLÜL BAKIŞLIM Bir sonbarda rastladım sana,elinde kitapların,omuzunda çantanla… Sakin ama emin adımlarla yürüyordun.... Alnın açık saçların siyahtı…….. Bakışların keskin bir bıçak gibi deldi yüreğimi Esmer teninde bana umut veren bir ışık vardı.. Ben kaçamak bakarken gözlerine…. Sen hiç tereddütsüz indin yüreğime
Okul kapısı mutluluk kapısı olmuş… Yolların hepsi sevgi kaldırımıyla dolmuştu… Eylülün tam 18` inde gördüm seni…. Ama yıllardır benimleydin sanki… İçimdeydin ama hiç çıkmamıştın….
O güne kadar atan kalp sesimi çözememiştim… Ama artık anlıyordum dilinden… Her atışında bana söylediği senin adınmış… Aşkımın adını öğrendim artık… Senin adın Eylül bakışlıydı… Bakışlarında hem mutluluk hem hüzün vardı…
Yapraklarını döken ağaçta üzülür ….. Bütün kış çırılçıplak kalacak bedenim diye.. Diğer taraftanda sevinir ilk baharda … Yeni bir elbisem olacak umuduyla… Sen öyle bakıyordun işte…
Hem benimle olmanın mutluluğu….. Nedenini hiç bilemediğim ayrılık hüznü vardı gözlerinde Sanki hemen benden kopup gidecekti yüreğin, Sende buna hazır gibiydin … Ama ben değildim eylül bakışlım…
Yine bir eylül sabahı aldım yokluğunun haberini… Seni benim kollarımın yerine …. Kara toprağın sardığını… Yüzünün duvak yerine kefenle kapatıldığını Gittin sen …gittin…. O gün sabaha kadar ağladım… Sabahın doğumuyla bütün saçlarım ağardı…
Ben şimdi her sabah ………….. Sevgi kaldırımlarından yürüyüp….. Mutluluk kapısını açıyorum…. Ve okapıya hergün bir sarı gül bırakıyorum…. Senin bakışlarını görmek için…. Ben senin adınla yaşıyorum….. Seni çok seviyorum EYLÜL BAKIŞLIM….
EYLÜL BAKIŞLIM
Bir sonbarda rastladım sana,elinde kitapların,omuzunda çantanla…
Sakin ama emin adımlarla yürüyordun....
Alnın açık saçların siyahtı……..
Bakışların keskin bir bıçak gibi deldi yüreğimi
Esmer teninde bana umut veren bir ışık vardı..
Ben kaçamak bakarken gözlerine….
Sen hiç tereddütsüz indin yüreğime
Okul kapısı mutluluk kapısı olmuş…
Yolların hepsi sevgi kaldırımıyla dolmuştu…
Eylülün tam 18` inde gördüm seni….
Ama yıllardır benimleydin sanki…
İçimdeydin ama hiç çıkmamıştın….
O güne kadar atan kalp sesimi çözememiştim…
Ama artık anlıyordum dilinden…
Her atışında bana söylediği senin adınmış…
Aşkımın adını öğrendim artık…
Senin adın Eylül bakışlıydı…
Bakışlarında hem mutluluk hem hüzün vardı…
Yapraklarını döken ağaçta üzülür …..
Bütün kış çırılçıplak kalacak bedenim diye..
Diğer taraftanda sevinir ilk baharda …
Yeni bir elbisem olacak umuduyla…
Sen öyle bakıyordun işte…
Hem benimle olmanın mutluluğu…..
Nedenini hiç bilemediğim ayrılık hüznü vardı gözlerinde
Sanki hemen benden kopup gidecekti yüreğin,
Sende buna hazır gibiydin …
Ama ben değildim eylül bakışlım…
Yine bir eylül sabahı aldım yokluğunun haberini…
Seni benim kollarımın yerine ….
Kara toprağın sardığını…
Yüzünün duvak yerine kefenle kapatıldığını
Gittin sen …gittin….
O gün sabaha kadar ağladım…
Sabahın doğumuyla bütün saçlarım ağardı…
Ben şimdi her sabah …………..
Sevgi kaldırımlarından yürüyüp…..
Mutluluk kapısını açıyorum….
Ve okapıya hergün bir sarı gül bırakıyorum….
Senin bakışlarını görmek için….
Ben senin adınla yaşıyorum…..
Seni çok seviyorum
EYLÜL BAKIŞLIM….
SAADET DOĞU