Şafaknur Yalçın - Hakkında Yazdığı Tanıtım Ya ...

şiir koymuşlar adını,azkişi bilir tadını,çoğunlukta olup yaşamaktansa,azınlıkta olur ölürüm daha iyi.




Ben mi?Kim olduğum,nerden geldiğim ve nereye gittiğim önemli değil...Önemli olan ardımda bırakacaklarımdır.. DOST BILDIKLERIM

Sanirdim gunduzdu onlarla gecem
Icimde umitti dost bildiklerim
Ne zaman yikilip yere dustuysem
Birakip da gitti dost bildiklerim
Hepsi varken baharimda, yazimda:
Kisin bir burukluk kaldi agzimda
Seneler senesi oysa gozumde
Cihana esitti dost bildiklerim
Nerde o sozlere kandigim gunler?
Her gulen yuzu dost sandigim gunler
Acidan kahrolup yandigim gunler
Ta canima yetti dost bildiklerim
Meydana cikali asil cehreler
Aydinlanmaz oldu artik geceler
Yalanlar tukendi, indi maskeler
Birer birer bitti dost bildiklerim
Kokrar oldum bana *dostum* diyenden
Yoksa yok olandan, varsa yiyenden
Ne onlardan eser kaldi ne benden
Beni benden etti dost bildiklerim

UMIT YASAR



.
BİR ÇIKMAZ SOKAKTA


Ne kadar dönüp dolaşsam, yine de
Hep o çıkmaz sokaktayım çaresiz
Bir umut kırıntısı gözlerimde
Yürüyorum durmadan, dalgın, sessiz

Sokak o sokak, bense ben değilim
Sanki bin yıllar geçmiş aradan
Boşlukta bir şeyler arıyor elim
Belki de mahşere dek bulunmayan

Yitirdiğim neydi, aradığım ne
Çöken ne yüreğime kurşun gibi
Tanrım! ben mi değiştim söylesene
Yoksa bende zamanlar mı eskidi

Bir yerlere varmadan, nasıl böyle
Hiç durmadan akıp gidiyor günler
Yaşam diye verdiğin bu mu söyle
O mu sırtıma sapladığın hançer

Bir çıkmaz sokağın sonunda, işte
Suskun ve tek başına seninleyim
Fanilikten ölmezliğe geçişte
Bilmiyorum, söyle bana, ben neyim

Sevdimse; verdiğin yürekle sevdim
Sen açtın bu ufku karşımda sonsuz
Yürüdüm bir yolun sonuna geldim
Yıkık, üzgün ve paramparça onsuz

Ölüm buysa, Tanrım buysa yaşamak
Sil alnımdan yazdığın bu yazgıyı
Ya bir yere çıksın artık bu sokak
Ya da öldür içimdeki Tanrıyı!..

ÜMİT YAŞAR OĞUZCAN.

GÖZLERİM GÖZLERİNDE

Hep böyle çocuksu mu bakar senin gözlerin?
Hep böyle içinde uzak bir ışık mı yanar?
Bakışlarında beni dinlendiren bir şey var;
Kıyısındaymış gibi en sakin denizlerin...
Bir yelkenliyim şimdi ben senin limanında
Fırtınalardan geldim sende dinleniyorum.
Bu huzur, bu sessizlik hiç bitmesin diyorum;
En eşsiz dakikalar sürsün senin yanında...
Hiç yumma gözlerini, ışığın eksilmesin,
Gündüzüm aydınlığım, ipek böceğim benim!
Güz bahçemde açılmış o son çiçeğim benim!
Yorgun kalbim seninle elem nedir bilmesin;
Ayırma gözlerimden çocuksu gözlerini,
O sakin o yalansız, o kuytu gözlerini

ÜMİT YAŞAR OĞUZCAN