cana yakın,neşeli,güleryüzlü,birazkilolu :) psikoloji okuyan,şiir hastası (ümit yaşar oğuzcan ve cezmi ersöz özellikle) yaşamayı bazen seven bazen sevmeyen birisiyim...ben müge......hayatı şiirlerle, güzel yazılarla,şarkılarla seven birisiyim.....MAVİ renk benim asla vazgeçemeyeceğim ve asla bırakamayacağım bi renktir...mavi hayatımdır benim.....arabesk ve yabancı hariç bütün müzik türlerine bayılırım.....hayvanları özellikle KÖPEKLERİ çok severim...Ayrıca PAPATYALARA hayranımdır..çünkü onlar benim için masumiyetin simgesidir...gül ne kadar kibirliyse papatyada o kadar masum ve alçakgönüllüdür bence... ÇİKOLATAYA zaafım vardır...çikolatasız duramam....e kiloları durduk yere almadım :) :) :) :)) ... İnsanlara yardım etmeyi,onları elimden geldiğince kırmamayı prensip edinmişimdir kendime..ama sanırım fazla ileri gidiyorum bu konuda. kendim bazen insanları kırmamak adına kırılıyorum..bu iyi bişey değil tabi...sanırım yeterince tanıtmışımdır kendimi.... Bu arada şarkı söylemeyi çok severim...ayrıca sesim de güzeldir....sesimi duyan popstara katıl kesin birinci olursun diyolar ama benim o taraflarda hiç gözüm yok.....bu arada burcum terazi yükselenim aslan,sezen aksu,levent yüksel ve sertab erener hastasıyımdır... Arabesk müzikten nefret ederim.... BİRAZ DA İÇDÜNYAMDAN BAHSEDEYİM.... bazen öyle anlar geliyo ki bu dünyadan bıkıyorum,ölesim geliyor....böyle anlarda hep bardağın boş tarafını görüyorum...böyle zamanlarda kendimi çaresiz, bitmiş, tükenmiş hissediyorum...bıkıyorum yaşamaktan...sevdiğim şeyleri hiç gözüm görmüyor...dedim yaa ölesim geliyor........ Kendimi bunalımda hissettiğim böyle anlarda kendimi sokaklara vurasım geliyor..Ama bunu da yapamıyorum...Dışarıya çıkmaktan,insanlardan korkuyorum...herkesten,herşeyden çekiniyorum...bu sefer kendi içime kapanıyorum...ve herşey daha çok içinden çıkılmaz hale geliyor ve AĞLIYORUM... Hep kötü şeyler olmuyo tabi hayatımda...neşeli olduğum zamanlarda yerimde duramam...ama gerçekten böyle anlar çok ama çok nadir oluyo.... İnsanlara iyilik yapmayı çok seviyorum ben....ama sevmediğim bazı insan tipleri var...hani şu bilmem hangi villada oturanlar ya da lüks bi apartmanın lüks dairesinde oturup tiky giyinenler...kendini havadan indirmeyen kesim var ya..işte onlar onlardan nefret ediyorum... ama sıradan bi kenar mahalle,yada yemek yiyebileceğim salaş bi yer yada ne biliim canayakın sıcak insanlar.....bunlar kulağa ne kadar hoş geliyo dimi...beni mutlu eden de böyle insanlara yardım etmek,onları sevmek, onlarla beraber olmak....İşte hayatta yaşamak istediğim tek hayat....ve yaşamak istediğim yer de böyle insanlarla dolu olsun isterim... ama şu anda bulunduğum ortam istediklerimin tam tersi..... sanırım o yüzden iç dünyam karışık....
ben mutlu olmak istiyorum..ama mutsuzluk peşimi bırakmıyor... KEŞKE HERŞEY BİR RÜYA OLSA....
cana yakın,neşeli,güleryüzlü,birazkilolu :) psikoloji okuyan,şiir hastası (ümit yaşar oğuzcan ve cezmi ersöz özellikle) yaşamayı bazen seven bazen sevmeyen birisiyim...ben müge......hayatı şiirlerle, güzel yazılarla,şarkılarla seven birisiyim.....MAVİ renk benim asla vazgeçemeyeceğim ve asla bırakamayacağım bi renktir...mavi hayatımdır benim.....arabesk ve yabancı hariç bütün müzik türlerine bayılırım.....hayvanları özellikle KÖPEKLERİ çok severim...Ayrıca PAPATYALARA hayranımdır..çünkü onlar benim için masumiyetin simgesidir...gül ne kadar kibirliyse papatyada o kadar masum ve alçakgönüllüdür bence... ÇİKOLATAYA zaafım vardır...çikolatasız duramam....e kiloları durduk yere almadım :) :) :) :)) ... İnsanlara yardım etmeyi,onları elimden geldiğince kırmamayı prensip edinmişimdir kendime..ama sanırım fazla ileri gidiyorum bu konuda. kendim bazen insanları kırmamak adına kırılıyorum..bu iyi bişey değil tabi...sanırım yeterince tanıtmışımdır kendimi.... Bu arada şarkı söylemeyi çok severim...ayrıca sesim de güzeldir....sesimi duyan popstara katıl kesin birinci olursun diyolar ama benim o taraflarda hiç gözüm yok.....bu arada burcum terazi yükselenim aslan,sezen aksu,levent yüksel ve sertab erener hastasıyımdır... Arabesk müzikten nefret ederim....
BİRAZ DA İÇDÜNYAMDAN BAHSEDEYİM....
bazen öyle anlar geliyo ki bu dünyadan bıkıyorum,ölesim geliyor....böyle anlarda hep bardağın boş tarafını görüyorum...böyle zamanlarda kendimi çaresiz, bitmiş, tükenmiş hissediyorum...bıkıyorum yaşamaktan...sevdiğim şeyleri hiç gözüm görmüyor...dedim yaa ölesim geliyor........
Kendimi bunalımda hissettiğim böyle anlarda kendimi sokaklara vurasım geliyor..Ama bunu da yapamıyorum...Dışarıya çıkmaktan,insanlardan korkuyorum...herkesten,herşeyden çekiniyorum...bu sefer kendi içime kapanıyorum...ve herşey daha çok içinden çıkılmaz hale geliyor ve AĞLIYORUM...
Hep kötü şeyler olmuyo tabi hayatımda...neşeli olduğum zamanlarda yerimde duramam...ama gerçekten böyle anlar çok ama çok nadir oluyo....
İnsanlara iyilik yapmayı çok seviyorum ben....ama sevmediğim bazı insan tipleri var...hani şu bilmem hangi villada oturanlar ya da lüks bi apartmanın lüks dairesinde oturup tiky giyinenler...kendini havadan indirmeyen kesim var ya..işte onlar onlardan nefret ediyorum... ama sıradan bi kenar mahalle,yada yemek yiyebileceğim salaş bi yer yada ne biliim canayakın sıcak insanlar.....bunlar kulağa ne kadar hoş geliyo dimi...beni mutlu eden de böyle insanlara yardım etmek,onları sevmek, onlarla beraber olmak....İşte hayatta yaşamak istediğim tek hayat....ve yaşamak istediğim yer de böyle insanlarla dolu olsun isterim... ama şu anda bulunduğum ortam istediklerimin tam tersi..... sanırım o yüzden iç dünyam karışık....
ben mutlu olmak istiyorum..ama mutsuzluk peşimi bırakmıyor...
KEŞKE HERŞEY BİR RÜYA OLSA....