17 yaşımdayım.. İstanbul adı verilmiş cennette büyüdüm.. Benim hayatımın vazgeçilmezidir bu nedenle İstanbul.. Ana kucağı gibi gelir bana.Hüzünlü bir hayat hikayesi yazıp ne kendimi hüzünlendirmek ne de başkalarını üzmek isterim=) bu nedenle hayatta yapmaktan zevk aldıgım şeyleri paylaşmayı daha dogru buluyorum. Arkadaşlarım benim neşe kaynağımdır.. Espri yapmayı sevdiğim gibi esprili neşeli insanlardan hoşlanırım. Bir yerde sabit kalmak pek bana göre değildir:) Pc başındayken dahi arada bir kalkar ev içinde tur atarım:D Şu anda onemli bir dönüm noktasındayım. Önümde yeterince mühim bir sınav var ve bu sınava hazırlanıyorum. Hayatım oldukça tempolu. Böyle bir yaşantı içinde duygularım bir birine skıştırılmış durumda. Kafamı dağıtmak biraz olsun huzur bulmak için Ceyhun Yılmaz şiirlerini okur, dinlerim.. Bunu yapmak beni çoğu zaman rahatlatmıştır.Ona olan hayranlıgım fazlasıyla büyük:) Hatta bir şiirini stüdyoda seslendirmeyi dahi düşünmekteyim. Hyatım böyle işte.. Karmaşada kalmasın hiç bir şiir..Benim hayatımda oldugu gibi.
