Esma Karakoç Kırgınlık kimlik değiştirdi,ve vazgeciş oldu benim için...Unutmanın en ağırı unutmadan unutmaktır...Seni sonsuza kadar katbetmek,kimlik değiştirdi ve unutmamak oldu benim için...Seni unuttuğum yalanıyla hayatı kandırmaya çalışınca,hayat hiç acımasız tokatlar indirdi yüzüme...Sonrası dipsiz karanlık...Sonrası hatırlamaya bile dayanamadığm düş yıkımları...Sonrası,kesif,karanlık ve rutübetli bir kuyu...Koskoca bir boşluk...Sonrası yanlızlık,kelimesine sığmayacak kadar derin bir YANLIZLIK.....

Yaşamak ne ki, hem kendini,hem sevdiklerini durmaksızın kimsesiz bırakmak değilmi?..Yaşamak güçünü onca yemine rağmen ortada bırakmak değilmi?..Yaşamak her gittiğin yerde bıraktığın yüzlerini özlemek değilmi?...Yaşamak içinde o sonsuz ve tesllisiz acının tesellisini aramak değilmi?...Bu hayatın ne yengisi,ne yenilgisi teselli etti beni...Ne zaman,kazandım,ne zaman kurtuldum ,desem,daha derin bir boşluk acıldı önüme... Bu hayatın kurallarıyla ne zaman çıksam yola,kazandıkça katbettim,yükseldikçe,alçaldım...Ne aklımdan kurtuldum,ne delirdim...İçimde ki erdem öylesine soluksuz kalmışki,ne zaman aşakın bir güzelik görsem ertelediğim,ertelenilen hayatım gelir aklıma.... cezmi ERSÖZ 


CANLAR ADANIR CANA NEYLERSİN,
ONDAN MEDET UMULUR, HEP VERENSİN
OYSA GİDECEK BİR GÜN DÜŞÜNMEZSİN
SONUN OLUR O SENİN NEYLERSİN...........

Esma Karakoç - Hakkında Yazdığı Tanıtım Yazısı