Kitaplarda adı geçmiş, hikayelerine yer verilmiştir. Baş kahramanı genelde Eylül'dür. Satır aralarında yaşatır Eylül'ü... Dergi kuruculuğu yapmış, aynı zaman da editörü olmuştur E biraz da şairane birazda yazarımsıdır. Tam yazar mıdır tam şair midir cevabı okuyucularında saklıdır :)
Bu aralar bir romana başlamıştır.. Hayatım olmuş roman diyenlerin inadınaaa :))
Bir asi kız o. Kapıları olmayan dünyasının, karanlık girmez odalarında yaşayan. Gizemli, ruhani esaretin en yakın zindanında gezen, basit bir kız. Çocukluğunun oyun hikâyeleriyle yaşadığını sanan küçük bir polyannacıdır. Biraz pinokyo! Bedelini ödediği tek şey yazdıklarında saklıdır. Kendi kalemiyle; 'Ben asla ispatlama gereği duymam kendimi; olmayan bir şeyi, ispatlamak aptallıktır!' diye hayıflansa da, annesi onu 'hüzünlü prenses' diye anlatır. Yazarken içinde bulunduğu kimlikse; sadece muammadır!
Neden yazdığımı bilmiyorum, ama şayet bir gün neden yazdığımı anlarsam, İşte o gün bu işi bırakırım' diyebilecek kadar da cesurdur…
Biz, onun hep yazmasından yanayız! En çok kendİ hikâyemizi…
Çıkmaz sokağın en başındasın. sana gelsem, yollar kapalı, yollar engebeli..
sana gelsem..
Bir ima gelip yüzüne konuşur musun benimle yeniden?
Sustu adam, duyurmadı tek hecesini.. Konuşsa anlayanı olmayacaktı, biliyordu.. Tek çareymiş gibi, tüm zorlukları yenecekmiş gibi içine atıyordu, cümlelerini, göz yaşlarını, sustuklarını..
Kadınım diyordu kadınım, dağılmışlığımı topla, yokluğunda kaldım en ıssız sokaklarda, ışığını kaybeden bir insan düşün mesela ya da ayı yıldızları gökyüzünden alınmış bir dünya.. Sustu adam Sustu, duyurmadı tek hecesini..
Kadın susmadı inatla.. Seviyorumlu cümleler kurmaya devam etti o anda, anlamıyorsun diyordu, bilmiyorsun..
Adam, gittin dedi, beni bir başınalığa mahkum edip ardına bile bakmadan gittin..
Susma sırası kadındaydı bu kez..
Susmak kabullenmekti bunu hiç bilmedi..
Ve fısıldadı adam sessizce olmadığın günlerde; yasattım seni sessizliğimde..
Şimdi.. Gitme sırası bende..
Özge Bilge
Bazen vermen gereken değeri, vermediğini anlarsın... anlarsın da... artık çok geçtir.. biten bitmiş, giden gitmiş ve yeni bir keşke hediye edilmiştir...
Kitaplarda adı geçmiş, hikayelerine yer verilmiştir.
Baş kahramanı genelde Eylül'dür.
Satır aralarında yaşatır Eylül'ü...
Dergi kuruculuğu yapmış, aynı zaman da editörü olmuştur
E biraz da şairane birazda yazarımsıdır.
Tam yazar mıdır tam şair midir cevabı okuyucularında saklıdır :)
Bu aralar bir romana başlamıştır..
Hayatım olmuş roman diyenlerin inadınaaa :))
Bir asi kız o.
Kapıları olmayan dünyasının, karanlık girmez odalarında yaşayan.
Gizemli, ruhani esaretin en yakın zindanında gezen, basit bir kız.
Çocukluğunun oyun hikâyeleriyle yaşadığını sanan küçük bir polyannacıdır.
Biraz pinokyo!
Bedelini ödediği tek şey yazdıklarında saklıdır.
Kendi kalemiyle;
'Ben asla ispatlama gereği duymam kendimi; olmayan bir şeyi, ispatlamak aptallıktır!'
diye hayıflansa da, annesi onu 'hüzünlü prenses' diye anlatır.
Yazarken içinde bulunduğu kimlikse; sadece muammadır!
Neden yazdığımı bilmiyorum, ama şayet bir gün neden yazdığımı anlarsam, İşte o gün bu işi bırakırım' diyebilecek kadar da cesurdur…
Biz, onun hep yazmasından yanayız!
En çok kendİ hikâyemizi…
Çıkmaz sokağın en başındasın.
sana gelsem,
yollar kapalı,
yollar engebeli..
sana gelsem..
Bir ima gelip yüzüne konuşur musun benimle
yeniden?
Sustu adam, duyurmadı tek hecesini..
Konuşsa anlayanı olmayacaktı,
biliyordu..
Tek çareymiş gibi,
tüm zorlukları yenecekmiş gibi içine atıyordu,
cümlelerini, göz yaşlarını, sustuklarını..
Kadınım diyordu kadınım,
dağılmışlığımı topla,
yokluğunda kaldım en ıssız sokaklarda, ışığını kaybeden bir insan düşün mesela
ya da ayı yıldızları gökyüzünden alınmış bir dünya..
Sustu adam Sustu, duyurmadı tek hecesini..
Kadın susmadı inatla..
Seviyorumlu cümleler kurmaya devam etti o anda,
anlamıyorsun diyordu, bilmiyorsun..
Adam, gittin dedi, beni bir başınalığa mahkum edip ardına bile bakmadan gittin..
Susma sırası kadındaydı bu kez..
Susmak kabullenmekti bunu hiç bilmedi..
Ve fısıldadı adam sessizce
olmadığın günlerde;
yasattım seni sessizliğimde..
Şimdi..
Gitme sırası bende..
Özge Bilge
Bazen vermen gereken değeri, vermediğini anlarsın... anlarsın da... artık çok geçtir.. biten bitmiş, giden gitmiş ve yeni bir keşke hediye edilmiştir...