Vefa Arslan - Hakkında Yazdığı Tanıtım Yazısı

…VE YALNIZSIN

Kelimelerin aciz kaldığı
Cümlelerin dağıldığı
Sayfaların tükendiği
İçimi alev alev tutuşturan
Bütün bedenimi saran
İliklerime işleyen duygularım
Sana nasıl ifade edeyim bilmiyorum…

Hani firak ve vuslatın kesiştiği noktada
Yürekleri parçalayan
Güneşin karı erittiği gibi
İnsanı eriten gözyaşları var ya
Hani boğazın düğümlenir
Kelimeler içini kemirir
Bağırmak istersin sesin çıkmaz ya
Hani yüksekten düşersin kabusun
Tutunmak istersin bir yere bütün gücünle
İmdat istersinde kimseler duymaz ya
Hani yolcusun fırtınadır her taraf toz duman
Şimşekler gökleri yırtar
Ve zifiri bir karanlık sığınacak bir yerin olmaz ya
Hani çöldesin susamışsın hemen ötede serap görürsün
Koşarsın ona su diye
Sen ona koştukça o senden uzaklaşır ya

Ve …

Yalnızsın! ...

Seni kimseler umursamaz
Kimseler yalnızlığının farkına varmaz
Yabani hem cinslerinin kahkahaları
İner ya kafana balyoz gibi
Sende öylece kalakalırsın
Bir başına …
Ve yalnızlık okyanusunda bir batıp bir çıkıyorsun
Suyun üstündeki çöp gibi
Yılanlar sokulur yalnızlığına
Dost diye düşmana sarılırsın ya...